Mam 39 lat i obsesyjnie myślę o drugim dziecku

Mam 8 letniego syna . Ciąża była straszna, potem roczna depresja. Powiedziałam że jedno dziecko mi wystarcza, ale mąż cały czas na nalegal. wiem że to ostatni dzwonek, nie dam rady spać, ciągle krążą mi po głowie myśli, czy się zdecydowac, czy odpuścić. codziennie o tym myślę. Boję się bo mam dyskopatie. Ale i poczucie winy że syn jest jedynakiem.

Nie rodzic

downa w tym wieku można urodzić. jakie znowu poczucie winy? jedynak ma lepiej bo się nie musi z nikim dzielić.

trzeba być na 2000 % pewnym. To dziecko, a nie rzecz

I właśnie o to chodzi żeby umiał się dzielić.

podjelam decyzje, że sie nie zdecyduję na drugie dziecko . obsesja wynikała z ciąglego wywierania nacisku przez męża .