Rodzice...

Tak ciężko nawet mi od czegoś zacząć... Kilka lat temu rozpoczęłam studia godzinę drogi od mojego rodzinnego miasta, po środku natomiast leży miejscowość, w której moi rodzice wykupili działkę i zbudowali na niej mieszkalny domek, z myślą o lecie, aby mogli urządzać sobie grille, pobawić się itp., natomiast plany się zmieniły i rodzice postanowili pozwolić mi tam zamieszkać, rozpoczęłam swoje dorosłe życie w nowym domku wraz z rozpoczęciem studiów (aktualnie mieszka ze mną również mój chłopak) i wszystko byłoby jak w bajce, gdyby nie fakt, że rodzice niemal co drugi dzień gwarantują nam niespodziewane wizyty, nawet i w godzinach wczesnoporannych... W wakacje przyjeżdżają do nas na kilka tygodni, organizują przyjęcia, grille ze swoimi znajomymi, a na każde święto po cichu proponują wszystkim, abym to ja je urządziła, chociaż nie ja jedyna mieszkam w domku oraz mój stosunkowo wypada jako najmniejszy (jest naprawdę niewielki, mamy zaledwie trzy pokoiki), nie wspominając o tym, że ze swoją rodziną nie mam najlepszych kontaktów i chociaż się nie wykłócam, ponieważ nie należę do takich osób to staram się ograniczyć wszystkie kontakty (prócz z rodzicami) do minimum... Boję się, że jeśli odmówię to rodzice wypomną im, że to oni zbudowali domek... i mają prawo. Czy mieliście podobne sytuacje? Czuję się bezradna :(

starzy swingują ?

to się wyprowadź na najmowane i nie marudz strasnzie poskzodowana jestes. chłopak zarobi na najem, ty rób zakupy i bądź dorosła

Widzę zazdrość w powyższej odpowiedzi. Czy uważasz zachowanie moich rodziców za jak najbardziej uczciwe? Miliony dzieci mieszka w mieszkaniach, domach po rodzicach, dziadkach czy w takich, które użyczyli właśnie członkowie rodziny. W tym domku zrobiliśmy remont (za nasze odłożone z chłopakiem pieniążki) i to my włozyliśmy w niego serca, to nie takie łatwe nagle się wyprowadzić i wynająć kawalerkę, bo na dzień dzisiejszy niestety na więcej nas nie stać, a moi rodzice i tak mogą powtarzać swoje poprzednie przyzwyczajenia.