Tak po ludzku, to jest mi bardzo żal każdego sportowca, który strzeli "samobója"

Niezależnie od dziedziny sportowej. Przecież on nie robi tego umyślnie, a przynajmniej - nie znam takiego przypadku. To, co dzieje się z piłką, na przykład, to ułamki sekund, ustawienie, próba odrzucenia jej, zamieszanie na boisku, czy, po prostu, ochrona własnego ciała przed uniknięciem ciosu; ludzki odruch obronny. Wiadomo, że emocje biorą górę w tego typu spotkaniach, ale, na logikę, nikt nie robi tego specjalnie, umyślnie. Te wszystkie hejty, oceny, gdybania są krzywdzące. Przecież taki sportowiec musi czuć się okropnie, w głębi duszy, tuż po takim spotkaniu, tym bardziej, jeśli jest ono przegrane lub zremisowane. Staram się nigdy nie wyrażać negatywnie o takich sytuacjach, mimo, iż bolą, smucą, co jest ludzkim, normalnym odczuciem. Nikt z nas nie chciałby znaleźć się w podobnej sytuacji do sportowca, który strzelił do swojej bramki. Takie sytuacje zdarzały się, zdarzają i będą zdarzać, ale grunt, to podchodzić do nich ze zrozumieniem, współczuciem, mimo megaemocji, które ogarniają kibiców w tej chwili...