Moja mama pożycza ode mnie kasę.... a ja mam swoją rodzinę

Pomóżcie spojrzeć na sytuację z perspektywy osoby z boku, bo ja nie jestem obiektywna. Moi rodzice są już prawie 20 lat po rozwodzie. Tata ponownie się ożenił, ma dziecko z drugiego małżeństwa, mama od lat jest sama i sama się utrzymuje. Zawsze trochę za dużo wydawała niż zarabiała. Nowy samochód - mimo, że w domu nie było mebli i przez parę lat ciuchy leżały na podłodze w pokoju... Rasowy piesek - mimo, że czasem nie starcza jej do 1-szego. Kiedy zmarł mój dziadek dołożyła się babci do mieszkania, które spłaca do teraz. Potem sama kupiła sobie większe lokum, które będzie jeszcze spłacała dłuższy czas. I parę razy w roku uderza do mnie i mojego rodzeństwa o pożyczkę. A to na ratę za ubezpieczenie auta, a to na ratę mieszkania, a to na coś innego.... Rodzeństwo przestało pożyczać i w ostrych słowach wyraziło co myśli. Przez to mama straciła jakby trochę serca do nich. Wiosną mama prosiła mnie o pożyczkę na spłatę raty za mieszkanie, panikowała, że bank ją ściga. Czekałam na oddanie 2 miesiące. Ledwo oddała i znowu prosi o kolejną pożyczkę. Nie są to bardzo duże kwoty, ale boli mnie, że robi ze mnie instytucję finansową i nie potrafi kalkulować swoich wydatków. Mam własną rodzinę, męża, dzieciaki, wydatki. Niedługo zabieramy dzieci na wakacje, pieniądze są potrzebne - a tu taka prośba. No i mam dylemat - bo jeśli pożyczę to pomogę jej z kredytem, ale i znowu dam przyzwolenie na traktowanie mnie jak instytucję finansową. Jeśli nie pomogę - będzie miała poważne kłopoty z bankiem.