Życie...

Mam dosc zycia, z dnia na dzien trace jaka kolwiek chec do niego. Wszystko ostatnio sie pieprzy, zaczelo sie od odrzucenia mojej milosci. Stracilem wtedy jaka kolwiek motywacje, wszystko stalo sie dla mnie bez sensu. Rzeczy ktore do tamtego czasu robilem nagle przestaly mi wychodzic i stracilem do nich jaka kolwiek motywacje. (Rysowanie/handel akcjami) Nie mam teraz kompletnie żadnego celu w zyciu. Na dodatek, boje sie dalszego zycia. Nie mam pracy, boje sie takze znalesc następną. Osoba o ktorej naprawde mialem dobra opinie rozczarowala mnie (szef) Ogolnie mam jedynie niewielkie wsparcie od rodziny, przyjaciele ktorych teraz najbardziej potrzebuje, nie maja kompletnie czasu dla mnie. Sa zajeci swoimi sukcesami, a jezeli maja juz czas to nie sluchaja tylko pieprza o tym jak im sie powodzi. Znajomych takze mi brak, moze to i lepiej, po co mi falszywi ludzie. Zawsze bylem tez pechowym czlowiekiem, nigdy nie doznalem szczescia. Nawet nie mam co rozpamietywac dziecinstwo, bylo okropne. Ostatnio tez moj zwierzak umiera, jedyne stworzenie ktore potrafilo wywolac usmiech na mojej twarzy. Nie mam ochoty na nic. Nie wiem czy jest sens istniec, po co czlowiek ma sie meczyc...

Jakoś wirus? Pieprzoty któreś z kolei

Smutne to :(

To widocznie nie była ta. Może to też nie była ta praca. Może z racji tej pracy zapomniałeś o jakimś swoim wcześniejszym marzeniu i teraz jest czas, żeby je zrealizować? Może przy okazji realizacji tego marzenia poznasz tę właściwą osobę? Piszę to ja - człowiek od porażek, mam ich sporo na koncie, nie mówiąc o rozczarowaniach w miłości. ;) Pomyśl, co powiedziałbyś sobie, gdybyś miał 50 lat i cofnął się do tego momentu? Co byś powiedział swojej młodszej wersji?

Wirus nie wirus, po co piszesz zbędne komentarze?