Relacja matka syn

Jestem z chlopakiem prawie 5 lat. Od ponad roku mieszkamy razem niestety na jednym osiedlu z jego rodzicami. Lubiłam ich i z chęcią odwiedzalam ale do czasu. Zaczęło się od pytan czy przyjdziemy na obiad w niedziele. Potem ciagle telefony o byle co. Czy zmęczony, co robi , co jadł na obiad. Wiedzieli wszystko dokąd jedziemy po co itp. Do mojej rodziny nie możemy jechać bo przecież "po co ? Musicie jechać?" . Mam już dość tej całej sytuacji . W szczególności mama mnie drazni. Dzwoni o każdej porze dnia i wieczoru pytając go czy spi ale nie obchodzi jej że może ja już śpię i swoim telefonem mnie obudziła. A dzwoni po to żeby mu powiedzieć jakie piękne jest niebo. Masakra. Ciągle karza mu pomagać w czymś. Nie widzę nic w tym zlego gdyby nie zachowywali się tak jakby się w ogóle nie wyprowadził . To że mieszkamy na jednym osiedlu do niczego nie zobowiązuje. Nie czuje zebysmy mieli własne zycie. Mam też wrazenie ze matka wykorzystuje kazdy moment kiedy mnie nie ma zeby on przyszedł do niej na kawę czy cos. (Nie raz bywa tak że po prostu mamy różne zmiany w prscy i się mijamy w domu ). A najlepsze jest to że matka idąc do nas do domu nie mówi że idzie do nas tylko do niego. Tego się nie da znieść wszystkiego i jego rodzice są powodem częstych kłótni między mną a moim chłopakiem. Oprócz tego moj chłopak nie widzi nic złego w tym co robią jego rodzice . Bo sam chyba jeszcze nie może odciąć pepowiny a ma 23 lata. Myślałam że wariuje i coś ze mną jest nie tak. Dopóki ten sam problem nie zaczęła mieć moja szwagierka. Też nie może znieść ciągłych telefonów i kontroli . Dałam mu ultimatum . Albo coś zrobi albo z nami koniec . Ja juz nie potrafię sobie z tym poradzić i myślę że długo już wytrzymałam .. Odpowiedziałam moja historię bardzo po krotce. Czekam na porady i odpowiedzi .