Czy mowicie dzieciom,zeby sluchaly sie nauczycielki w przedszkolu?

Pytam, bo z roku na rok coraz trudniej jest zapewnic bezpieczenstwo w grupie. Wiekszosc dzieci jest po prostu rozwydrzona, nie sluchaja sie a i zawsze znajda sie nasladowcy zlych zachowan. Dodatkowo stale uciszanie grupy to koszmar a przez halas te dzieci sa po prostu oglupione. One nie umieja sie komunikowac inaczej niz krzykiem.:(:(

:) Mówię, ale raczej na zasadzie mówienia, żeby patrzył czy samochód nie jedzie - wiem że i tak i tak trzeba go dopilnować, kilkulatek w emocjach szybciej coś zrobi, niż przypomni sobie "a bo mama 4 godziny temu kazała słuchać pani".

Znowu ty...? Wbrew pozorom łatwiej jest ogarnąć takie przedszkolaki niż starsze dzieciaki w klasie, w szkole. To te młodsze dzieci są bardziej usłuchane.

Tak, mówię, że ma słuchać Pani, że ma być grzeczna ale też mówię, że ma oddać jak ktoś ją będzie bił, popychał. Ma pierwsza nie zaczepiac dzieci ale ma się bronić.

Jestem nauczycielem, z roku na rok dzieci sar inne, bardziej wymagające, ale wcale nie jest trudniej zapewnić bezpieczeństwo. Dobry pedagog umie zapanować nad grupą a takie dzieci, ktore dawały w kość pani i kolegom zawsze były.

Ja zawsze mówiłam i teraz żałuję. Moje dziecko w pierwszej klasie było ciągle bite i zaczepiane. Teraz ma oddać i bronić się.

usłuchane & Piękne słowo, z jakiej gwary?

Nie i panie nigdy nie maja do niego zastrzezen. Wychowuje go od małego a nie od przedszkola i syn doskonale wie co mu wolno a czego nie.

Sluchac sie nauczyciela to nie znaczy dawac sie bic, tylko przestac biegac po sali nie patrzac sie przed siebie. Bo biegajac i rownoczesnie ogladajac sie czy kolega goni i drac pysk mozna sobie rozbic leb.

"Usłuchane" - nie wiem skąd jest osoba, która to napisała, ale u nas w Krakowie też się tak mówi.

A ja nie rozumiem zwrotu "słuchać SIĘ pani". To w końcu słuchać "się", czy słuchać "pani"???

Mówię,żeby była grzeczna, słuchała się pani i pytała, jak coś będzie chciała.

Słuchać pani może pan. Słuchać się pani to wykonywać polecenia pani.

Dzieci sie teraz nie wychowuje, tylko ma sie je z glowy 9,5h dziennie+dojazd,wiec nawet rozmawiac i wysluchac nie trzeba. A na plac zabaw tez sie nie idzie,bo w przedszkolu byl a jeszcze by sie bawic z matka chcial...

Ani nie slysza,co sie do nich mowi, ani nie sluchaja,ani nie sa posluszne. ARodzicom sie przedszkole nalezy to juz malo kto mysli,ze dziecko jest odczlowieczone,bo wlasny rodzic sie go pozbywa z domu na tyle,ile maksymalnie mozna

U nas w przedszkolu był pan. Zawsze był stanowczy i konsekwentny jak ktos rozrabial n zajeciach to nie mogl z nim "poszalec" a dzieci to bardzo lubily. Szczegolnie chlopcy bardzo go szanowali i nasladowali podczas zabaw. Moj maz byl nawet troszke zazdrosny jak syn powiedzial, ze chce byc taki duzy i silny jak pan. Wychowanie dzieci to nie jest latwa sprawa i trzeba to robic od dnia ich narodzin a nie dopiero po ilus tam latach.

Niektórzy rodzice autorytet pani w przedszkolu czy szkole podważają i potem rośnie takie dziecko nie szanując innych. Potem jest zdziwienie, że sobie nie można poradzić z nastolatkiem. Myślę, że powinno się mówić, aby dziecko sluchało nauczyciela.

tak, choć córka jest bardzo posłusznym dzieckiem. Problem mamy inny, córcia nauczona jest, że po zabawie ma posprzątać po sobie zabawki, choć je odłożyć na miejsce - taki nawyk z domu i ze żłobka. Gdy przychodzę po córcię, (od września przedszkolak) i widzę że biegnie do mnie, ale zostawiła jakieś zabawki przypominam, pytam czy posprzątała to nawet jak chce wrócić Panie od razu odpowiadają "ale inne dzieci będą się jeszcze bawić, nie trzeba" no drażni mnie to i to bardzo! Ja tu dziecko uczę, tłumaczę, a córcia lat 3 czyta to na skróty - nie trzeba sprzątać po sobie...