Drugie dziecko.

Swoje pytanie kieruje głównie do mam dwójki dzieci, albo nawet i więcej. Mamy synka 2,5 rocznego. Może nie jest aniołkiem, ale jest wychowywany, grzeczny, typ przytulaska. Ogólnie nigdy nie mieliśmy z nim problemów. Zaczęliśmy starania o drugie dziecko i teraz naszła nas refleksja czy naprawdę tego chcemy. Jesteśmy po wakacjach ze znajomymi, którzy mają dwójkę dzieci, drudzy znajomi mają troje. Z tymi pierwszymi byliśmy w jednym apartamencie. Szczerze ? Cieszę się, że wakacje skończyły się oraz raduje mnie wiadomość,że we wrześniu lecimy na urlop. Bo nie odpoczełam. Nasz synek spał po 12-14 godzin kiedy ta dwójka wariowała do 2 w nocy, krzyczeli piszczeli, bili się i kłócili. Oboje z mężem mamy serdecznie dość. Wakacje sprawiły, że poważnie zastanawiamy się nad drugim dzieckiem. Ale naszła mnie taka myśl czy wychowujące dzieci dobrze, rozsądnie można uniknąć takich sytuacji ? Ile w tym wszystkim jest wychowania?

dwójka to też inna bajka, niż jedno...u nas jedno też było dość spokojnie, no na pewno nie jakieś wrzaski na codzień i spanie max do 20...teraz mamy prawie 6 latka i 1,5 roczne i często bywa sajgon, nakręcają się wzajemnie, jeden drugiemu coś wyrywa, a starszy doskonale wie, ze tak nie można, itp, itd...

Przecież nie będziecie kłaść swoich dzieci o 2 w nocy?!więc w czym problem?

Bić zawsze będą się biły, bo to naturalny rozwój człowieka i naturalne zjawisko w naturze. Nauka walki. A to ile się biją, jak często i co ważne jak, to od dzieci zależy.

Ja doszłam do tych samych wniosków co autorka i na drugie się nie zdecydowałam:)

Sa rozne dzieci, rozni rodzice. Jak z perspektywy patrze i porownuję to widze, ze moja dwojka to byla bajka. Zero problemow.

Jedno dziecko to nie dziecko.