Nie jestem gotowa na macierzyństwo, nie teraz.

Jestem w 13 tc i jestem przerażona. Przechodzę ją fatalnie, ciągle wymiotuje, śpię praktycznie całe dnie. ..przez to wszystko jestem tak bardzo sfrustrowana, ze nikt nie może ze mna wytrzymac. Zrobilam sie paskudna... obwiniam ojca dziecka za zrujnowanie zycia. Jestem po pierwszym roku studiow i boję się, co będzie dalej. A najgorsze jest to, że chyba nie chcę być z ojcem tego dziecka. Przeraża mnie ślub, narzeczemstwo, macierzyństwo. Wcale tego nie chce. Z jednej strony wymaga ode mnie tego odpowiedzialność i fakt, ze muszę dorosnąć... a z drugiej strony targają mną takie emocje, ze aż to trudno opisać. Cały czas płacze. Bardzo się boję, ze po porodzie wcale nie pokochsm tego maleństwa.Nie jestem na to wszystko gotowa.

Kochanie, ciąża robi swoje. Jesteś młoda i masz prawo być przerażona! Pamiętaj jednak, że nie jesteś z tym wszystkim sama i na pewno są przy Tobie osoby bliskie, które będą oferowały Ci pomoc. Nie odrzucaj jej tylko korzystaj, aby w tym wszystkim nie zapomnieć o sobie. Bo Ty też jesteś ważna, w szczególności dla tego maleństwa, które niebawem będzie przy Tobie. Jeśli nie zadbasz o swoje potrzeby, to dziecko nie będzie szczęśliwe. Dokonuj takich wyborów, które będą zgodne z Twoimi myślami i pragnieniami. Zdecydowałaś sie na dzidziusia, więc teraz masz czas aby zacząć planować WASZE wspólne życie, szczęsliwe życie :) i nawet nie myśl inaczej. Może to co teraz napisze będzie lekko trywialne, ale możesz pooglądać profile młodych mam na instagramie, które doskonale radzą sobie z wychowywaniem maluchów i pamiętaniem w tym wszystkim o samej sobie. Nie na każdym takim koncie widać sztuczne pozerstwo. Mam kilka koleżanek, które zostały mamami wcześnie i są najlepszym przykładem na to, że można wszystko ! Uczyć się, opiekować dzidzią i być szczęśliwą. Tego i Tobie życzę. Trzymam za Was kciuki.