Czy wierzenie w żydowskiego bożka Jahwe sprzed 3 tyś lat ma sens?

Dziś podjąłem decyzję o porzuceniu wiary jak też i porzuceniu śmiesznych obrzędów, których skuteczność jest zerowa. Ostatnio moja koleżanka modliła się o uzdrowienie jej męża. Mąż oczywiście zmarł. Równie dobrze mogłaby się modlić do futryny drzwi. Mąż byłby tak samo martwy. Ja przez wiele lat modliłem się w swej samotności o żonę. O dziwo dostałem ją. Chwała panu! Ale czy na pewno chwała akurat panu? A może chwała zwykłemu przypadkowi, że spotkałem dziewczynę, która mi się spodobała i której ja wpadłem w oko? Tak to już jest, że kiedy coś się układa po naszej myśli to pewnie miłosierny i pomagający bóg za tym stoi, a kiedy dziecko umiera w hospicjum to niezbadane są wyroki boskie. Tak sobie myślę, że najwyższy czas kopnąć w doopę takie piertolenie o szopenie.

o kurde , to chyba też o żonkę się pomodlę

Możesz się pomodlić. To oczywiście w niczym nie zaszkodzi. Pytanie czy pomoże? Ja przez wiele lat byłem bardzo wierzący i interpretowałem swoją samotność jako wędrówkę ludu wybranego przez pustynię. W istocie człowiek samotny czuje się na pustyni. A gdy już potem poznałem swą wybrankę, to od poznania, do narzeczeństwa i zaraz śluby poszło nam nadzwyczaj gładko i szybko. Wtedy odnajdywałem się w słowach, że "Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, o której poprzysiągł przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że da tobie miasta wielkie i bogate, których nie budowałeś, domy pełne wszelkich dóbr, których nie zbierałeś, wykopane studnie, których nie kopałeś, winnice i gaje oliwne, których nie sadziłeś, kiedy będziesz jadł i nasycisz się". Faktycznie wyglądało to tak, że dotąd samotniak nagle wszedł w posiadanie cudnej dziewczyny praktycznie bez żadnego wysiłku. Wszystko jakoś tak się samo ładnie i składnie ułożyło (czytaj: bóg ułożył). Problem w tym, że to jest ten sam bóg, który nakazywał starotestamentalne rzeźnie, ludobójstwo, gwałty (tak tak, Jahwe pozwalał gwałcić) i inne okropne rzeczy. To jest miłość?

Eech...

Mam podobne stany świadomości, nie potrafię już wierzyć w Boga który kazał kamienować ludzi za funkcje, które sam im dał razem z całą psychofizjologią. Wydaje mi się, że istnieje jakeś najwyższe dobro, doskonalsze iż Jahwe i inne antropomorficzne bóstwa, a religia mojżeszowa, była potrzebna w danej chwili dziejowej i może przeminąć, tak jak inne religie w dziejach ludzkości. Najważniejszy jest system etyczny i nasze podejście do drugiego człowieka, a nie kurczowe trzymanie się danego systemu religijnego. Ostatnim czynnikiem, który mnie trzyma przy wierze w Jahwe, jest wpojony dawno temu w dzieciństwie strach. Podobno doskonała miłość usuwa lęk, ale jak w ogóle można kochać potwora, który każe ludziom mordować innych ludzi? O żadnej milości nie może tu być mowy, człowiek może sobie najwyżej wmawiać że kocha władcę którego się boi. Ja nie zamierzam.

Judaizm uczynił wiele złego w dziejach ludzkości, cierpią przez niego kobiety do dnia dzisiejszego w religii jueopochodnej jaką jest islam. Chrześcijaństwo jakie wyznaję, też nie jest wolne od jego negatywnych wpływów. Nie twierdzę, że nie ma Boga, ale że został on w dużej mierze WYMYŚLONY przez człowieka i grzechem jest narzucać nam taką wizję jego osoby.