Wszyscy mają mnie dość, a ja mam dość swojego życia!

Mam dość siebie! Jestem osiemnastolatką z Autyzmem i przez to jestem nieznośna dla społeczeństwa, w ogóle się nie znam na matematycę i nie potrafię normalnie myśleć! A jeszcze się niedawno dowiedziałam, że się urodziłam tylko przez pękniętego kondoma więc nawet moja matka ma mnie dość, bo myślała, że będzie miała normalną córkę, która się wyprowadzi kiedyś, będzie miała męża, dzieci i pracę, a tu g****o! Nie mam żadnych znajomych, przyjaciół, bo dla nich jestem wkurzającą idiotką! Chcę zdechnąć! mam już dość tego pi******nego życia! Nie chcę by moja matka miała przeze mnie same problemy, bo ja nawet jak skończę szkołę (muszę się uczyć do 24 lat) to i tak pracy nie znajdę, a ona dalej będzie na mnie harowała. Prościej mówiąc, moje życie nie ma żadnego sensu, a ja tu się przyszłam tylko wyżalić ;-;

Wiem, że autyzm to ciężkie zaburzenie i często ludzie zdrowi nie potrafię zrozumieć ludzi autystycznych. Masz indywidualne nauczanie czy do szkoły chodzisz?

Chodzę do szkoły specjalnej i jestem w klasie z innymi osobami, ale one mają mnie dość, bo ciągle o czymś gadam na lekcjach i wygłaszam swoje zdania, bo nie umiem się powstrzymać.

Kochanie, zdrowym ludziom jest czasami trudno znaleźć nic porozumienia z innymi. Młodość ma to do siebie, że chciałoby się przenosić góry, mieć znajomych, bawić się ale czasami są ograniczenia z którymi niestety trzeba się nauczyć żyć. Rozumiem, że masz wysoko funkcjonujący autyzm?

A powiedz mi, masz moze jakieś zdolności? Tzn potraf8sz robić coś lepiej od innych?

Potrafię rysować i nic więcej

To super ;) to jest bardzo dużo:) nie chce Tobie narzucać co masz robić ale mam taka propozycję, może kiedy poczujesz, że na zajęciach nagle czujesz potrzebę wtrącenia sie spróbuj narysować swoje emocje to co w danej chwili czujesz. Nie musi być to nic konkretnego, po prostu masz potrzebę mówienia A czujesz, że akurat w danej chwili nie powinnaś mówić to bierzesz kartkę i rysujesz.

Masz jakiegoś terapeutę? Jeśli tak to może warto zapytać się jak masz postępować kiedy czujesz silną potrzebę mówienia A tym samym przeszkadzania innym w nauce?

Dziękuję za propozycję. Ja lubię ogólnie rysować "mango-podobne" postacie

mam podobnie...

Becka, spadaj gościu i daj dziewczynie spokój.

Chodzę co miesiąc do psychologa

Kiedyś lubiłam mange, to rysik mange:) A może byś założyła bloga i tam pokazywała swoje prace. Wyraziła się w jakiś sposób, wiem, że Tobie jest ciężko raz, że jesteś młoda osobą A dwa masz autyzm. Ale im więcej będziesz próbować to powiem tak klimatyzacja że społeczeństwem będzie ci lepiej wychodzić:)

Zamknij się, bo ty nie rozumiesz jak to być chorym całe życie gimbusie >:(

A jakaś terapię masz oprócz tego? Bo wiem, że jest takie coś jak wwr czy jakoś tak ale nie wiem jak to wygląda u nastolatków.

Akurat terapi nie mam

Jak będziesz chciała popisać poza forum to masz maila kafeteria.autyzm@ interia . pl

I mam w d***e tą gimbuskę co teraz wypisuję "lubię się ****ać".

Oczywiście bez odstępów piszesz:) A tymi istotami z tego forum się nie przejmuj,pogłoski bez uczuć i tyle.

dziś ja mam 30 lat i 1/3 autyzmu, lubię równe liczby albo porządek to chcesz się bzykac?

Nie, a poza tym 30 latka tak się nie zachowuje

Autorko, z tekstu napisanego przez ciebie nie widze zebys byla uczennica szkoly specjalnej, wszystko ladnie i skladnie, niektore dorosle baby tutaj, przemki, sryniki i inne calkiem zdrowe towarzystwo pisza takie bzdety ze to ich by wyslac do szkoly specjalnej. moze powinnas sie uczyc jakiegos zawodu zamiast siedziec w szkole.skad wiesz ze pracy nie znajdziesz?ale nie z klientem, z przedmiotami, np kucharz, piekarz, rekodzielo, przy kompie-bo piszesz nie wkurzajac nikogo

Jestem w zawodzie kucharza (jedyny dla mnie ciekawy zawówd szkole poniewasz niczego więcej u nas nie ma) W internecie potrafię być normalna, ale w realu jestem strasznie aspołeczna i mam trudności ze znajdowaniem nowych znajomych.

Kucharz to dobry zawód o ile czujesz się w tym dobrze. Oprócz tego, że będziesz kucharzem albo pomocnikiem kucharza spróbuj się realizować w tym w czym jesteś dobra. Skup się na ćwiczeniu swoich umiejętności rysowniczych:) ech... Kiedyś umiałam rysowac ale niestety zaniechalam to. I teraz nie mam tej ręki co kiedyś, także pamiętaj rób to co lubisz.i pomysł o tym blogu. Będziesz mogła się przez wyrazić, przez rysunki pokazać to co czujesz.

Jestes zdrowa to prowokacja