Koniec związku i mój żal

To się musiało tak skończyć... dla niego zawsze było za wcześnie- na wspólne mieszkanie, na rozmowy o przyszłości, jej planowanie, zaręczyny. Czekałam aż nadejdzie ten moment. I nadszedł ten w którym mam dość. Cztery lata i nie doczekałam niczego. Został tylko żal że zabrakło mu odwagi sprobowac. Uprzedzając pytania - on ma 35 lat. Naprawde go kochałam, moja pierwsza wielka milosc. Wybaczalam dużo, tłumaczyłam go i starałam się zrozumieć. Aż teraz jest zle że mną. Nie wierzę już w siebie, w dobra przyszłość. Nic mnie nie cieszy i ten żal który mnie przytłacza...

wpędzenie +4 lata stracone

Nie da się nikogo zmusić do życia na swoją modłę. Każdy ma inną filozofię życia, nie ma jedynej słusznej, jak uważają często kobiety.

Nic na siłę ;) Coś się kończy coś zaczyna. Takie życie :) I nic na to nie poradzisz

On miał jedną- "zobaczymy co się zmieni". Chyba wiecie że samo nic się nie zmieni. Niestety, żadne tłumaczenia i prośby nie pomagały. I się doczekaliśmy :(

Przeciez to jej wina,gdyby chciala to bym dawno temu u niej byl.

Gdybyś była dla niego Ta Jedyna to juz dawno by Ci się oświadczył i zamieszkalibyście razem. Bylas tylko dziewczyna ,,na przeczekanie", do seksu głownie, jak wiele innych kobiet które tez nie doczekały sie niczego...to klasyk u facetów. Nie zdziw się jak Twój były zareczy się w ciągu roku z nowa kobieta, gdy trafi na Ta właściwą. Było mnóstwo takich przypadków.