Moje dzieci nie są takie jak inne, co zrobić?

Mam dwóch synów, starszy cały czas gra poważnego, w każdej możliwej sytuacji. W domu zachowuje się zupełnie inaczej niż wśród ludzi. Choć lubi sobie żartować i śmiać się nagle w towarzystwie poważnieje i staje się znacznie "sztywniejszy", widać to w każdej rozmowie czy chociażby będąc na mieście. Jakby na siłę staje się elokwentny i może dorosły, wszystkim pokazując tą swoją powagę. Tłumaczy to wszystko jakąś psychologią, jakby było to specjalne zachowanie ułatwiające mu radzenie sobie w życiu codzienny. Nie lubi imprez i wychodzić ze znajomymi jak i zresztą mój młodszy syn. Czasami spotka się ze znajomym. Starszy woli poczytać książkę, słucha cały czas muzyki blues i woli grać na swojej gitarze niż np. iść do kina. Z kolei mój młodszy syn, w towarzystwie zachowuje się lekceważąco i czasami nawet bezczelnie. Kiedy ktoś plotkuje na jakieś popularne tematy albo po prostu gada o "głupotach" od razu jest zirytowany i otwarcie to okazuje. Nie ma żadnych świętości ani autorytetów, ciągle mówi o niestworzonych ideałach do których chce dążyć. Potrafi w dosadny, czasami wulgarny sposób sprzeciwić się i narzucić swoją własną opinię. Nie szanuje mnie i wszczyna kłótnie bez powodu, potrafi przyczepić się do chociażby najdrobniejszej sprawy i "zrobić z igły widły". Ogólnie, jeżeli chce, ma duże poczucie humoru, potrafi rozbawić każdego. Często jest też miły i uprzejmy, jest też bardzo słowny i honorowy. Synowie razem dogadują się ze sobą bardzo dobrze. Pomagają sobie nawzajem i się wspierają, choć młodszy czasami krytykuje starszego i niekiedy wymusza różne rzeczy. Ogólnie są dobrymi braćmi i trzymają się razem.