Co powiecie w Waszym życiu o obserwacji i poglądzie na tema emocji WDZIECZNOSCI?

jak to wygląda u Was, co zaobserwowałyście u siebie i innych? jak to wygląda w relacjach intymnych? etc

Często spotykam się z nieco spaczoną wizją "wdzięczności". Wdzięczność jest wdzięcznością tylko, jeżeli wypływa z wnętrza danego człowieka, tzn. ten człowiek czuje ją szczerze, sam z siebie i otoczenie nie ma na to poczucie żadnego wpływu. Jeśli czujesz się "wdzięczna" bo ktoś coś dla ciebie zrobił i MUSISZ tak się czuć, to w sumie żadna wdzięczność a zwykłe zobowiązanie. Wersja źle pojmowanej wdzięczności z którą ja się niestety spotykałam najczęściej: "Ja komuś coś tam, więc on POWINIEN być mi wdzięczny" - czytaj, nie chodzi o to, żeby czuł wdzięczność, ale żeby zachowywał się jak osoba wdzięczna ;) Tzn. zgodnie z tym czego oczekuję JA bo przecież mu coś tam (pomogłam/załatwiłam itd). Dosyć toksyczne podejście. Ja tak widzę wdzięczność, miałam przyjemność odczuwać tę szczerą, jak i nieprzyjemność czuć tą wymuszoną. Co do wdzięczności w relacjach intymnych nie mam zdania, w ogóle mi się to słowo nie kojarzy z relacją intymną i nie jestem w stanie sobie wyobrazić, w jakim sensie można w relacji intymnej odczuwać wdzięczność :P

Coś o wdzięczności: https://www.youtube.com/watch?v=N1kzI-xCk9E

podobno to najtrudniejsza z emocji bo dotyczy relacji zewnątrz, wewnątrz.. co do intywnych rzeczy np. kiedys był przypadek kobiety co nie miała nigdy orgazmu, ginekolog nie pomagał a miała juz 40lat wzieła udział gdzie projektuje sie wibratory, cały zespół ludzi projektował tylko dla nie dziesiatki medli do testowania az jacys studenci medycyny cos wymyslili, ze w koncu doszła to chyba była wdzieczność..