Nie byłem na ślubie mojej niespełnionej miłości

Wiem, że to nie było w porządku, ale nie byłem w stanie się przemóc. Byliśmy przyjaciółmi.Ona była pierwszą dziewczyną, o której poważnie myślałem. Znaliśmy się od podstawówki. Gdy miałem 19 lat, a ona 18, chciałem zaprosić ją na moją studniówkę i tam zamierzałem przeprowadzić z nią poważną rozmowę. Ten jej facet pojawił się nagle jak grom z jasnego nieba. Na jakąkolwiek reakcję było już za późno. Po kilku latach brali ślub. Większość naszych wspólnych znajomych tam się pojawiła. Ja nie byłem w stanie złożyć im życzeń. Do niego miałem pretensje, że się nagle przy niej pojawił, a do niej, że postawiła mnie wtedy przed faktem dokonanym i że wybrała jego-wcześniej wogóle go nie znała. Przecież mogła mi dać jakiś znak, że brała pod uwagę związek z innym facetem. Oni brali ślub. Byli szczęśliwi a ja wciąż byłem sam. Nie mogłem się pogodzić z tym, że to nie ja byłem na jego miejscu. Teraz żałuję, że nie byłem na tym ślubie. Poznałem później fajną dziewczynę. Jestem szczęśliwy. Gdybym ją poznał wcześniej czyli przed ich ślubem to na pewno poszedłbym z moją dziewczyną na tą uroczystość. Miłość do mojej partnerki wyleczyła mnie z uporczywego rozpamiętywania przeszłości. Owszem, wciąż pamiętam tamtą sytuację gdyż takich rzeczy się nie zapomina, ale pozbyłem się obsesyjnych myśli o niej.

zelka? mam misie

Nie, dziękuję. Wolę zapalić Camela.

tak, widac, ze nie winstony

Uwielbiałem papierosy z Pewexu-Chesterfieldy, Marlboro lub Lucky Strike. Miały przyjemny, wręcz elegancki aromat. Teraz wszystkie papierosy śmierdzą tak samo. Zero aromatu.