Otyłość

Mam 16 lat., 178 cm wzrostu i ważę 117 kg, BMI wskazuję otyłość kliniczna. Wstydzę się powiedzieć o tym komukolwiek, siostrze, rodzicom, wszyscy wiedzą, że mam problem ale nie ze az taki. Za chwilę będe miała w szkole bilans na który też wstydzę się iść. Nienawidzę Wf mam wrażenie że jestem gruba świnia i że nic nie umiem,jestem ciapa. Wszyscy myślę że jestem bardzo pewna siebie i otwarta, a pod tym kryje się cicha, skryta, zamknięta w sobie dziewczyna. Każdy fajny dzień musi się zepsuć kiedy pomyślę o tym jak wyglądam albo że mam jutro Wf. Wstydzę się iść do lekarza, dietetyka nie chciałabym żeby cała moja rodzina o tym wiedziała. Po prostu wstydzę się samej siebie i kompletnie nie wiem co mam zrobić. Wiem jedno ze nie chce tak wyglądać. Boję się że pielęgniarka szkolna czy lekarz rodzinny wysmieja mój wygląd. I na prawdę jestem już załamana,bo próbuje się ograniczać ze słodyczami ale nijak mi to nie idzie. Potrzebowałam wyrzucić to z siebie

Nie wstydz sie przed rodzina, bo problem przy takiej wadze jest dla kazdego widoczny, wiec nic nie ukryjesz. Ani lekarz ani pielegniarka nie wysmieja, w przeciwnym razie musieliby zmienic zawod. Ograniczenie slodyczy nie pomoze. Sprobuj jesc 3 posilki dziennie po 400 kalorii, czyli na dzien 1200. Nic miedzy posilkami, glownie bialko i warzywa. I ruszaj sie ile mozesz. Jezeli zdolasz tak jesc, efekty beda dosc szybko widoczne. Za pol roku bedziesz miec normalna wage. Powodzenia.