Czy syn znajomej smoze miec cpos ze spektrum autyzmu posluchajcie

Mam znajomą, którą poznałam na placu zabaw jesienią. Bardzo dobrze się nam rozmawiało, czasem się spotykamy ale niezbyt często, bo jej synek źle reaguje na te spotkania. Nie zrozumcie mnie źle, nie oceniam że on na pewno ma coś na tym tle (autyzm), ale widziałam jego interakcje z innymi dziećmi a raczej ich brak. Chłopak ma 3 i pol roku. Nie jest w stanie dołączyć do żadnej zabawy a inne dzieci ignoruje lub wręcz się ich boi. Czesto sam ich widok powoduje placz i krzyczenie ze on chce do domu. Mojej córki jak przyszlismy do nich te dwa razy to się boi a czasami dotyka ją niby to przypadkiem ale nie ma pojęcia jak wejść w kontakt. Jest jakby w innym świecie. Jak jakieś dziecko płacze to on dostaje spazmow. Nie reaguje dobrze na głośne dzwieki, czasem stanie na srodku i zaczyna mowic do siebie z takim tępym wzrokiem, a jak jego mama pyta go o cos innego to on dalej uparcie wraca do tego co mowil, np. do recytacji z pamięci komunikatów dla podróżnych na dworcu kolejowym .... Bywa bezczelny, np. wraca tak ze zloscia uwage doroslym jak powiedzą cos inaczej np. "jechales pociagiem wczoraj. tak?" a on: "Nie pociągiem. KOLEJĄ, przecież już ci mowilem!" (mowi na ty do innych doroslych tez), kolezanka ma wtedy taka zaklopotana mine, ogolnie mowila mi ze jest zaniepokojona jego zachowaniem..ale wiecej mowic n ie chciala i ja jej sie nie dziwie. za slabo mnie zna. Nie spotyka sie prawie nigdy z matkami z innymi dziecmi i zalila sie zewlasnej kuzynki tez nie lubi ten chlopiec..Jak jej powiedzialam ze chyba ma autyzm to obrazila sie i zerwala ze mna kontakt.

może nie tyle autyzm, co zespół aspergera. Nie wiem skąd jesteś. W Łodzi można to zdiagnozować w Naviculi lub w JiM.

Daj już spokój z tym spektrum. Wypisujesz do znudzenia.

a co jesli faktycznie jest w spektrum?? zdajesz sobie sprawę z tego, że to poważna sprawa?

Ale przecież ten chłopiec ma rodziców. Może już nawet go diagnozują, tylko matka nie widzi potrzeby aby zwierzać się z tego obcej babie.

Czy wy jesteście jakieś niedoyebane ze tak interesujecie się ciagle tym, ze jakieś dziecko może mieć/ma autyzm? Jakieś dowartościowanie się, ze wasze nie ma? Nie rozumiem jak mozna być taka madka i sie nie wstydzić, mówić takie rzeczy drugiej osobie. Nawet jak ma, co Cię to obchodzi? Musisz tak wchodzić z buciorami do czyjegoś życia? Ale do kogo ja to pisze.. leć oglądać trudne sprawy i udawaj ze zajmujesz się dzieckiem. Bez odbioru.