Problem w domu

Witajcie, piszę, ponieważ bardzo chciałabym się Wam wygadać, niestety w rzeczywistości nie za bardzo mam komu, a poza tym nie chciałabym, aby ktoś znający moją rodzinę się dowiedział... nie chciałabym by o nikim z mojej rodziny źle się myślało. Niemal od dziecka mam wielkie problemy z tatą, ogółem nie mamy ze sobą prawie wcale więzi, nie pamiętam, abym kiedykolwiek mu się zwierzała, aby wiedział co lubię, co nie i wspierał. Zawsze bardzo chłodno mnie traktował, nie przytulał, był bardzo surowy i właściwie wykorzystywał niemal każdą okazję (gdy na przykład mama była na mnie zła) bym dostała na przykład karę. Nigdy nie wybaczał, zawsze konsekwentnie karał i właściwie to nie robił nic innego... nie wytworzyła się przez te wszystkiego lata żadna głębsza więź przyjaźni, zaufania... Gdy stawałam się coraz większa to i zaczęły się również wyzwiska, tato nie ma problemu z wyzwaniem mnie od "idiotek, debilek, głupców", aktualnie jestem pełnoletnia a tacie nadal zdarza się podnieść na mnie rękę bądź wyzwać mnie od najgorszych, nie przebiera w słowach, najczęściej gdy nie ma jednak mamy w domu, przez co nie do końca wiem co mogłabym zrobić by mama nie musiała ciągle stawać między młotem a kowadłem. Myślę sobie również, że mimo wszystko mam głęboki respekt do swojego ojca, może i wydobył go ze mnie siłą, ale mimo wszystko żal mi mojego taty i jego zachowania, bo jest moim ojcem i go kocham, natomiast z drugiej strony bardzo chciałabym ograniczyć jednak kontakt z tatą do minimum, ale nie wiem jak mogłabym, bo przecież z mamą chciałabym utrzymywać stały kontakt + chciałabym iść na studnia, a bez pomocy finansowej rodziców nie podołam, niczego nie potrafię, nawet boję się podjąć pracy...