Załamany 27 latek na Garnuszku Rodziców

W wieku 24/25 lat dostałem staż z up który przerwałem z własnej winy z powodu śmierci jedynego kolegi którego znałem od szkoły średniej, popadłem w roczną depresję ....... nie wychodziłem z domu , nie szukałem pracy..... zajmowałem się domem (sprzątanie,pranie,wyrzucanie śmieci itd.) Rodzice próbowali wyszystkiego ... stali na głowie by mi pomóc Gdy miałem już 26 lat zacząłem pracować na czarno , w tym czasie dokładam się rodzicom do czynszu , odkładałem na kurs jazdy oraz na inne kursy doszkalające .. Legalną prace zacząłem już gdy skończyłem 27 lat , już pracuje 3 miesiąc.... zarobki 1900-czasem 2200 na rękę.... w między czasie szukam znajomości w internecie bo nie mam nikogo ... Oprócz stażu którego nie ukończyłem i tej pracy w cv mam prawie pustkę , czasem myślę czy nie iść do jakiegoś sklepu i kupić broń czarnoprochową i zakończyć swój parszywy żywot .... Nie wiem co dalej ...

Ja mam 31 lat i też mieszkam z rodzicami. We Włoszech jest standarem że młodzi usamodzielniają się około 35 roku życia. W czym widzisz problem ?

Człowieku masz dopiero 27 lat. Przecież pracujesz, a w międzyczasie poszukaj czegoś innego. Piszesz conajmniej jakbyś miał 60 lat i przegrał życie nagle. Obudź się i otwórz się na ludzi a reszta sama się już potoczy

Nie wiem co myśleć gdybym szukał kolejnej pracy z tym wiekiem i takim cv to nie jest normalne.. chce wyjść z dołka w którym siedzę prawie 3 lata :(