Mam wyrzuty sumienia, bo nakrzyczałam na obcego...

A więc około 19 wracałam z koleżanką obok kilku taksówek. Stał na przystanku chłopak 17-20 lat, taki trochę dziwny. Zapytał się nas o papierosa koleżanka grzecznie odpowiedziała "nie, nie palimy", a ja odwróciłam się i dostałam szału zaczęłam krzyczeć "A co pan sobie myśli, czy ja wyglądam na palaczkę, pijaczkę i ćpunkę? Demoralizujesz młodzież! MAM 14 LAT 14 LAT MOŻE CO PODEJDZIESZ DO 10 LATKI I SPYTASZ O FAJKI" ogółem nie dałam mu dojść do słowa cały przestrasony coś mamrotał "przepraszam, ja nie wiedziałem" a ja dalej krzyczałam i przybliżałam się wywijając gestykularnie dłonią, że aż ten się wycofywał i tu nagle do bramy dobił. Koleżanka mnie uspokajała aż. Jeden taksówkarz obok nas aż popłakał się ze śmiechu a drugi patrzał z nienawiścią. Nawet nie oto chodzi, bo sam chłopak był taki wystraszony, że źrenice mu się maksymalnie pomniejszyły i był taki przerażony. Kurde miałam chęć iść i go przeprosić, bo mam wyrzuty sumienia że aż tak naskoczyłam... Nie wiem nawet o co mu chodziło, bo szłam do sklepu jeszcze rano to dziwnie się patrzał dużymi oczami, stałam w kolejce a ten czekał i jeszcze wydaje mi się iż mnie śledził,aż ciarki mnie przelazły, to jeszcze przed tym zdarzeniem. Ktoś jakieś pocieszenie bo zal mi sie go zrobilo, a na codzień niby jestem super mila i sama mam ogromna empatie :(

Oho, pani od zemsty na mężu po kościołach i straganach teraz przerzuciła się na opierdzielanie nagabywaczy. Słabe, 1/10.

To chyba Ci sie cos pomylilo, bo sytuacja jak najbardziej realna, a na kafeterii dopiero od 2 dni a nikomu nie mam sie wygadac bo az smutno mi sie zrobilo po minie tego chlopaka