skończyłam najgorzej

Ze wszystkich znajomych z różnych etapów edukacyjnych i życiowych od podstawówki aż po studia moje życie potoczyło się najmarniej. Obudziłam się po 30 z nocnikiem w ręku, bez szans na szczęście. Nie, nie bawiłam się. Nie, nie przebierałam w facetach. Nie, nie leciałam na kasę i na koksów. I nie, nie byłam brzydka, wręcz przeciwnie. Nie modelka, bo niska, ale bardzo szczupła, filigranowa, z ładną twarzą, ponoć inteligentna. To dlaczego nie mam męża, dzieci, jestem nieszczęśliwa. Po prostu zainwestowałam w wieku 17 lat w jednego człowieka, który chyba jest zwykłym psychopatą w białych rękawiczkach albo sama nie wiem kim. Nie rozumiem go, nie znam, nie potrafię tego skończyć. Może dlatego, że wciąż myślę ze nei dam rady bez niego. Jedyne w życiu co mi się udało to chyba życie zawodowe. Reszta albo juz przeminęła- uroda, figura, szczęście,pozytywne podejście do ludzi i świata albo po prostu nigdy tego nie było- rodzina, pieniądze, zdrowie, poczucie bezpieczeństwa. Mam dość i apeluję do wszystkich kobiet, młodych dziewczyn, nei wiążcie się z jednym debilem na całe życie w wieku 17-18 lat. To jest to, co odbije wam się czkawką i zniszczy życie!!!!