Nie przepadam za jedzeniem

Nie lubię jeść. Jem tylko wtedy, gdy na prawdę zgłodnieję. Uczucie głodu mi nie przeszkadza. Przeszkadza mi za to moja waga. Mam niedowagę i chciałabym być grubsza. Wiem, że to wszystko się wzajemnie wyklucza, ale teraz staram się akceptować moją wagę, żeby tak nie cierpieć. Nie wiem już sama, czy nie jem z lenistwa - że trzeba to jedzenie sobie zrobić. Myślę, że gdyby głód mi przeszkadzał, to bym sobie zrobiła to jedzenie. Teraz jestem też głodna i jem byle co, byle się zapchać. To trwa już trochę dłużej - odkąd się zaczął rok szkolny. Znaczy cała ta sytuacja trwa dłużej, ale wcześniej starałam się to przewyciężać; teraz się już poddałam, bo nie zależy mi tak na tym. Myślicie, że jest coś nie tak z moją głową?? Czy po prostu apetyt rośnie w miarę jedzenia, a jeśli nie jem, to go nie mam. Czuję, że to nienormalne, bo jedzenie to podstawowa funkcja życiowa i w koło słychać tylko osoby, które mówią, że kochają jedzenie.