Dziewczyna przez którą wariuję.

Jetem w związku z bardzo seksowną ale także bardzo dziwną kobietą. Jest cicha cierpliwa i chyba do końca mnie nie akceptuje. W łóżku przy niej jestem niezniszczalny. Moja niespożyta ochota stała się powodem kłótni i unikania przez nią współżycia. Tłumaczyła to nieśmiałością i brakiem doświadczenia. Postanowiłem ją trochę rozkręcić organizując wieczory w których pozwalałem nad sobą dominować. I w tym problem że na początku było nam cudownie... zaczęła się ośmielać. Któregoś razu powiedziała o swojej fantazji w której całuje się z obcym facetem potem patrzy jak przychodzę i zaczynam się z nim zabawiać. Po % opowiadała nawet że wyobrażała sobie jak bzyka mnie sztucznym penisem a z drugiej strony jakiś facet wsadza mi ptaka w usta. Na co dzień jest cicha i spokojna. Po kilkukrotnym fantazjowaniu o takich ostrych akcjach powiedziałem że mogę spróbować tego w realu. Odpowiedziała że może kiedyś... na tą chwilę kiedy o tym wspominam spada na mnie fala krytyki. Nie potrafi ze mną szczerze porozmawiać. Nie powie ani NIE ani TAK. Życie łóżkowe bardzo się popsuło. Za to ciągle wspomina o stabilizacji. Nic już z tego nie rozumiem. A wy?

widocznie się rozmyśliła, nie chce się przyznać, ale omija ten temat szerokim łukiem.

Po.co.jej taki zboczeniec? Rozumiem tą kobietę fantazje jedno A rzeczywistość drugie, to raczej Ty jesteś dziwny A może niedojrzały emocjonalnie. Może kiedyś zrozumiesz na czym życie polega!! Zakładam że masz 19-27 lat?

Fakt brzmi to jak bym był niedojrzałym zboczeńcem i zapewne coś w tym jest. Wiele lat uprawiałem sport. Siłownia zawody itd. Po takim czasie wyrobił mi się temperament (potrzeby) potrafię szczerzę rozmawiać, potrafię przyznać się do błędu... zawsze jako odpowiedź słyszałem że ma chwilowe problemy ze sobą i zrobi tak żeby było dobrze. Że się postara...

Dodam jeszcze że moje dziwne zboczenia narodzily się przez przerwy w seksie. Przez jakiś czas spaliśmy ze sobą tylko przytuleni. Zaczęły się bóle głowy itd... powiedziałem że tego nie zniosę i się rozstajemy. Na początku cisza i obojętność. Po 3 miesiącach płacz przeprosiny i dosłownie błaganie o kolejną szansę...