Mam 39 lat, zaluje przegranej mlodosci, prawie zerowych wspomnien ze studiow

to juz chyba nie wroci, no bo realnie jacy studenci zaprosza 39 latka na impreze przez to ze sie nie wyszalalem wtedy, wciaz chce to zrobic, co paradoksalnie komlikuje znalezienie partnerki, bo czuje sie wciaz mlody i chcialbym byc w zwiazku z 24 latka, a nie 39 latka (tym bardziej, ze ta ostatnia nie urodzi i juz dwojki dziec****atrzac realnie)

wspominam studia, bylem niesmialym lamusem, trzymalem sie z boku, bo tak wyszlo a trzeba bylo po prostu zagadac kolezanke z roku, porozmawiac na przerwie, na przystanku zaprosic do kina co stalo na przszkodzie? nic brak wiary w siebie, brak obycia, niesmialosc

ktoś ma podobnie? pozdrawiam i życzę miłej soboty!

Ja nie mam wspomnień ze studiów. Zakończyłam je na licencjacie i może przez to, że delikatnie mówiąc tzw. szału nie było, nie poszłam na magisterkę, tylko do pracy. Jestem 29-letnią kobietą.

Jak będziesz mieć 50 to będziesz żałować że nie zagadałeś do tej 39latki. Bo może by jeszcze machnęła dziecko lub dwa, do menopauzy jest sporo czasu, a ty jak idiota marzysz o nastolatkach.

Masz mieszkanie piniądze?

Psychikę masz 20 latka, ale ciało 40 latka wiec szukaj kobiety w swoim wieku bo jesteś żałosny. Spójrz na swoją starą morde. Czas dorosnąć.

a ja wam powiem tak, ch0j wam do papy ;)