Kochamy się czy nie? Jak to skończyć?

Dużo przeszłam z moim chłopakiem, jesteśmy ze sobą bardzo związani, ale doszliśmy do wniosku, że nie możemy być już parą. To bardzo bolesne dla nas obojga, bo wciąż jesteśmy dla siebie ważni. Nie potrafimy ze sobą być ani się rozstać. Dla mnie najlepszym rozwiązaniem byłoby uciąć kontakt, choć mam złamane serce. On jednak nie daje sobie rady, płacze (nigdy wcześniej nie widziałam, żeby płakał), dzwoni, prosi o spotkanie. Dodam, że to on zainicjował rozstanie. Myśleliśmy o przyjaźnie, jednak oboje przyznaliśmy się, że nie znieślibyśmy tego, że któreś z nas ma kogoś innego. O powrocie jako para nie ma mowy, to byłoby nasze trzecie podejście. Przyjaźń jest zbyt bolesna,tak samo jak utrzymywanie kontaktu. Ale znowu stracić ten kontakt też ciężko. tyle razem przeszliśmy, tak dobrze się znamy... wspieramy, możemy na siebie liczyć. Już nie wiem co robić...

A długo ze sobą byliście?

Przecież wy się kochacie, nie rozumiem stwierdzenia "nie potrafimy ze sobą być". Potraficie, bo nie chcecie się rozstać.

Jesteśmy ze sobą prawie 6 lat, problem w tym, że nie patrzymy już na siebie w "ten" sposób. Nie jak kobieta na mężczyznę, ani jak mężczyzna na kobietę. Bardziej jak rodzeństwo. Już próbowaliśmy dwa razy to ratować, ale nie wychodzi... A z drugiej strony wiem, że pękłoby mi serce, gdyby był z inną. A on też mi powiedział, że nie zniósłby tej myśli, że inny mnie przytula, całuje. To jak pułapka.

Jeżeli kocha się kogoś, to się chce z tą osobą być i zrobi się wszystko, by tak się stało (tylko bardzo (!) wyjątkowe sprawy losowe mogą taką parę rozłączyć). Gdy się odchodzi, to znaczy, że się nie kocha, a inne tłumaczenia, to takie współczesne fanaberia produkowane przez pseudo naukowców, a ważne, by były poczytne i robiły ludziom wodę z mózgu.

a ja rozumiem autorkę, 4 lata takiej hustawki, ze sobą nie mozna wytrzymać i bez siebie też, rozstalismy się przez telefon, nawet nie było powiedziane, ze zrywamy , od dwóch miesięcy się do siebie nie odzywamy. Jest bardzo ciężko, cierpię niesamowicie ale wiem, ze tak bedzie lepiej. Żyję ze swiadomościa, że miłość mojego życia jest daleko i kocham z daleka

Gdy juz nie mozna ze soba byc, gdy ludzie nie potrafia byc juz para ( jak pisze autorka ) to nie jest milosc , a przywiazanie . Tzw.toksyczna relacja .Kiedy juz nie wytrzymuja ze soba , sa tego swiadomi ,ale nie potrafia sie rozstac ze wzgledu na czas i przywiazanie .Przyzwyczajenie . Tyle.