Boli mnie serce z tęsknoty za nim

Wiem, że już nigdy go nie spotkam ale to z własnej winy. Zdaję sobie sprawę też z tego, że za słabo go znałam aby pozwolić sobie na to co do niego czuję. Ponadto zbyt wiele nas dzieliło, jestem również za głupia dla niego no i przede wszystkim on pewnie codziennie mija dużo o wiele lepszych lasek ode mnie. Na co mu taka głupia, przeciętna i zakompleksiona ja z nerwicą lękową. Musiałam to z siebie wyrzucić.

Masz rację. Skoro są lepsze laski w świecie od ciebie, to po co mu dupę zawracasz? Ale dobrze przynajmniej, że jesteś realistką :) Napompuj sobie usta albo cycki zrób, czy coś tam w tym stylu.

Myślę, że po prostu za bardzo siebie sama źle oceniasz. Jeśli nie znasz go zbyt dobrze, to tak naprawdę to nie wiesz do końca jaki jest i czy mu się podobasz albo nie. Heh, powiem Ci z swojego doświadczenia, że niekoniecznie mężczyzną podobają się tylko te "ładne lale", czasem jak wpadnie w oko nawet jak to mówisz taka przeciętna dziewczyna to i ona potrafi skraść serduszko :) Chyba najważniejsza jest po prostu rozmowa z drugą osobą, ona pokazała by Ci pewnie jaki jest ten kolega naprawdę i czy jest coś na rzeczy :) Życzę Ci dużo szczęścia :)

Lepszych lasek? Ty w ogóle nie jesteś laską, nawet gorszą! Znajdź sobie jakieś hobby, bez obrazy

Nie słuchaj autorko, tutaj wszystkich piszących, tak jak Pana 1 i 3 bo to są po prostu chłopcy którzy są niedojrzali, co zresztą chyba 70% tych co siedzą tutaj :) Widać w Twojej wypowiedzi, że brakuje Ci miłości, bo piszesz strasznie o sobie, a na pewno tak nie jest. Widzisz w miłości chodzi o to, żeby kogoś kochać z wadami i słabościami, takim jak się jest, więc myślę, że Jemu (temu prawdziwemu) nie będzie przeszkadzała ani Twoja przeciętność, czy głupoto (chodź nie wiem skąd takie myśli) a nawet te nerwice lękowe. Każdy ma jakieś słabości i wady, ten mężczyzna na pewno też (kto wie może podobnie o sobie myśli :P). Wiem, że tu więcej jest o jakiś zdradach, nie kochaniach, czy tego typu sprawy, ale jak spotkasz Tego kto pokocha Twoje serce, to zrozumiesz o czym pisze :) (wiem, że zaraz fala hejtu na tym forum się posypie na mnie, ale to nic). Z mojego życiorysu opowiem Ci pewną sytuację: Kiedyś za młodu (okolice studiów), interesowała się mną pewna ładna dziewczyna. Patrzyła się często w moją stronę, uśmieszki, nawet bezpośrednio pytała czy jestem wolny czy zajęty, itp. Ale z mojej strony było bardzo mało konkretów i to nie dlatego, że mi się nie podobała, ale dlatego, że wówczas byłem okropnie nieśmiały :D Oczywiście próbowałem jakoś na swój sposób okazać zainteresowanie, ale pewnie dla niej za mało. Skończyło się jak się skończyło :) Dziś nie żałuję tego, chodź wówczas było inaczej. Patrząc na to z biegiem czasu chciało by się rzec, że byłem lamusem. Tak byłem, wiem o tym, ale po prostu nieśmiałość była silniejsza wówczas ode mnie :D Myślę, że wówczas szczera rozmowa dużo by dała, ale jej niebyło i się rozmyło. Szukaj swego szczęścia autorko, kto wie, może to On :P