z kazdym rokiem coraz mniej lubie innych ludzi

najlepiej czuje sie sama w domu inni mnie draznia i denerwuja jestem zmeczona i zniechecona ludzmi, ich madrościami, roszczeniowoscia

Ja nigdy nie lubilam ludzi. I odkąd jest internet i widzę co ludzie piszą na forach to tylko się utwierdzam, że większość ludzi to prymitywy.

Też tak mam jak ty autorko. A byłam kiedyś duszą towarzystwa. Dziś lubiė czas tylko mój, dziecka i nawet czasem nie ma ochoty na kontakt z najbliższą rodziną.

Mam podobnie najgorsze ze rodzina męża się obraża bo oni by chcieli j każde święta i długie weekendy spędzać u nas .....a ja jestem szczęśliwa gdy jesteśmy sami z dziećmi i mamy luz

Ja też nie lubię ludzi i trzymam się od nich jak najdalej się da:)

Ja też nie przepadam za innymi. To chyba przychodzi z wiekiem hehe. Kiedyś byłam bardzo towarzyska, ale odkąd zaczęłam obserwować więcej ...zastanawiać się nad zachowaniem innych i zauważyłam że większość ludzi nie słucha tylko gada o sobie to po prostu unikam ich albo nie spotykam się a na resztę niestety nie mam wpływu mam na myśli ludzi w pracy albo rodzinę która też mnie denerwuje.

23:10 ale prostactwo, co to, jestes jakims darmowym hotelem z restauracja plus animatorka? Zawsze stawiaj na swoim i niech sie prostactwo obraza ile chce.

Tez tak mam i uwazam,ze tak się dzieje z wiekiem. Nudze sie rozmowami, które do niczego nie prowadzą. Meczy mnie jak ktoś do mnie przychodzi i rozmawiamy o czymś co mnie w ogóle nie dotyczy i nie interesuje, a podtrzymuje temat bo tak wypada. Poza tym będąc dorosła i mając swoją rodzinę wolę spędzać czas w naszym małym kręgu. Może jestem aspoleczna,ale męczą mnie kontakty z innymi ludźmi. Jak wracamy od rodziny gdzie jedna osoba przekrzykuje druga, to potem w domu mnie strasznie boli głowa i czuje się zmęczona.

Mam tak samo jak wy. Mam wąskie grono znajomych, z którymi spotykamy się od czasu do czasu, z rodziną raz w roku przez dwa dni. Nie lubię gadać dla samego gadania i zawsze mnie zastanawiało o czym godzinami gadają te mamuśki stojące przed szkołą i przedszkolem. Nieraz jak mam na drugą zmianę to spokojnie zaprowadzam synów do szkoły i idę na zakupy, wracam, a one nadal tam stoją i paplają...

A ja najbardziej nie lubię facebookowych chwalipiętów i społeczniaków. Niesamowicie działają mi na nerwy.

No ja to chyba w ogole nienwidze ludzi. Mam tak ze nawet z 2 najlepszych kumpelam nie chce mis ie spotykac. Po rrostu nie chce mi sie wysluchiwac ich narzekan na wszytko. Ja nie zamczam wszytkim swoimi problemami i nie chce zeby kto mi to robil.

Też to zauważyłam około 30-stki, że już nie jestem tak tolerancyjna i znosząca wszystko jak kiedyś za odrobinę chociaż towarzystwa. Już nie jestem tak otwarta na ludzi i świat. To chyba naturalne zjawisko, bo dostrzegam je też u ogromnej ilości innych ludzi, że z czasem nabierają więcej rezerwy i uprzedzeń do innych. Z wiekiem człowiek traci łatwowierność która jest może naiwną ale i czystą, urokliwą cechą. Może to jest spowodowane tzw. zmęczeniem materiału, zmęczeniem życiem? bo się człowiek napatrzył i mu spowszedniało wszystko? A może jest to spowodowane nagromadzeniem się na przestrzeni lat zbyt dużej ilości negatywnych doświadczeń i czara goryczy się w którymś momencie zwyczajnie przelała ? Może jest to skutek założenia rodziny i co za tym idzie towarzystwo zapewnione mamy codziennie, do tego dochodzi cała fura obowiązków i zwyczajny brak czasu ? A może wszystkie te czynniki naraz. Zjawisko potęguje dodatkowo wynalazek w postaci internetu i nie, nie chodzi tu nawet o to co ludzie w internecie wypisują tylko o to, że internet zaczął zastępować drugiego człowieka na żywo. Mamy możliwość wygadania się ze swoich problemów bez spotkania kogoś lub możliwość iluzji goszczenia w czyimś domu i słuchania o jego problemach czy jego życiu (youtubing). I to jest wygodne. Nie trzeba myśleć o poczęstunku, o sprzątaniu, o ładnych wyglądzie, a można z kimś gadać jednocześnie leżąc w dresie czy szlafroku na kanapie i odpoczywać sobie po pracy. Drugi człowiek przestał być potrzebny.