Czy ktoś taki jak ja ma szansę na szczęście?

Jestem 30 letnim mężczyzną. Nigdy nie byłem w związku z kobietą, nie mam znajomych, jestem typem domatora. Od dziecka miałem swój świat i swoje zabawki. W szkole zawsze ze mnie szydzono. Nawet nauczyciele się ze mnie śmiali. W pracy uważają mnie za pożytecznego idiote. Pomimo tego, że nie jestem jakoś strasznie brzydki to jakoś nie potrafię zainteresować sobą kobietę. Ciężko kogoś poznać skoro nie ma za bardzo ku temu okazji. Lata lecą, a ja siedzę sam w swoim mieszkaniu. Życie bez perspektyw. Czasami mam wrażenie że tutaj nie pasuje.

Dodam jeszcze, że nie mam żadnych zainteresowań. Mezczyzni zwykle interesują się motoryzacja, sportem, a mnie to nigdy nie bawiło. Mam w sobie jakiś pierwiastek, który drażni ludzi, takie poczucie wyższości, nad którą nie potrafię zapanować. Ciężko to opisać, a jeszcze ciężej dostosować się do rzeczywistości. Mam wrażenie, że mam trochę inne myślenie od innych. Przez pewien czas myślałem, że może to jakaś choroba psychiczna.

Oglądam filmy na Youtube, przeglądam Internet, ale ciężko to chyba nazwać zainteresowaniem?

Dodam jeszcze, że ze względu na moje wyobcowanie mam poważne problemy z komunikacją. Objawia się to w taki sposób, że nie potrafię podtrzymać rozmowy, nawet pisząc z kimś przez Internet.

Mysle,ze takicH osob jest bardzo duzo. Pytanie na co Ci kobieta?

Do założenia rodziny? Nie zamierzam przepierdziec życia w pokoju. Brakuje mi bliskości i towarzystwa kobiety.

Czyli jak bedziesz mial kobiete przestaniesz siedziec w domu? No to moze isc na jakas terapie grupowa,tam poznawsz wiele aspolecznych lub niesmialych osob. Tzn mysle,ze niesmialych,skoro Cie ciagnie do ludzi i kobiety to jestes spoleczny tylko nie miales okazji

W jaki sposób znalazłeś sobie zainteresowanie? Co robisz aby się rozwijać? Czytasz?

Wybacz, jednak coś mnie odciągnęło i mnie dłuższą chwilę nie było. Czasem i coś przeczytam, ale to rzadkość. Ja akurat się zajmuję hobbystycznie produkcją muzyki. Tak wiesz, pełna amatorka. Ale to pozwala się oderwać od trosk i też może wyrzucić emocje z siebie. No i daje satysfakcję, kiedy widzisz, że umiesz coraz więcej i uda ci się coś fajnego stworzyć i przesłuchać to bez zażenowania :D W sumie też muzyka mnie rozwija z perspektywy słuchacza. Nie tylko daję inspirację, ale też poszerza wiedzę ogólną, jeśli na przykład słuchasz dajmy na to dobrego rapu i drążysz, jak czegoś nie rozumiesz w tekście. A poza tym to też próba zrozumienia samego siebie poszerza mi wiedzę.

Może jeszcze ktoś ma cos do dodania?