Czy warto, w tej sytuacji zainteresować się tą dziewczyną?

Jest w mojej pracy taka jedna dziewczyna (z którą jeszcze nie gadałem) i może to trochę istotne, może nie, ale jest tam tak o stopień wyżej w hierarchii niż ja. Jest to w moim odczuciu bardzo ładna dziewczyna, o szlachetnej twarzy (smukły lekko zadarty nosek, zarysowany podbródek, niebieskie oczy, smukłe brwi, jaśniutka karnacja)... Do rzeczy: Żeby nie ściemniać. Na początku nie zwracała na mnie uwagi. A jak się na mnie spojrzała, to było takie fest nieprzyjemne, oziębłe spojrzenie, wręcz jakby chciała mnie opluć (takie moje wrażenie)... Teraz zauważyłem, że się patrzy na mnie coraz częściej. Ja staram się na nią nie patrzeć, żeby nie być nachalnym. Ale np. widzę, kątem oka, że się na mnie patrzy i z ciekawości spojrzę się na nią. To ona wtedy trzyma na mnie wzrok przez sekundę i go odwraca w inną stronę. Taka sytuacja powtórzyła się trzy razy. Raz się na mnie wręcz gapiła, jak wół w niemalowane wrota. Nawet miałem wrażenie, że chce mi coś powiedzieć, bo w tym czasie gadała z koleżanką i wykonała dwa kroki w moją stronę, po czym się zatrzymała. Innym razem przeszła koło mnie, była przy tym lekko uśmiechnięta i się mi patrzyła prosto w oczy. Ja się na nią spojrzałem i odruchowo odwróciłem wzrok... Czasem chciałbym ją zagadać, ale krępuje mnie, że mam 34 lata i nigdy nie miałem dziewczyny i mieszkam z trochę niezrównoważoną matką. Ojciec jest w szpitalu. Do tego moja matka nie wypracowała emerytury i liczy na to, że ja teraz będę robił za fundusz emerytalny. Moi obydwoje rodzice pracowali nieformalnie próbując robić różne "biznesy". Mój ojciec ma rentę, a matka nie. Więc perspektywy na założenie rodziny, z mojej strony mizerne...