Nielubie swojego syna

Witam Mam problem który martwi mnie od dłuższego czasu...złe się z tym czuje Otóż nie lubię swojego 12 letniego syna... To trwa już około roku Zaczęło się od tego ze gdy byłam w ciąży mój mąż go nie chciał. Wolał abym usunęła ciąże albo oddała go do adopcji... Długo walczyłam aby syn się urodził , czekałam na niego i baaaardzo kochałam. Był mądrym miłym dzieckiem. Niestety od małego z problemami typu ADHD, albo nadpobudliwość Nigdy nie umiałam się z nim bawić, w zamian za to kupowałam mu mase zabawek i spełniałam marzenia. Bolało mnie ze ojciec go nie kocha, ale za to wynagrodzili mu te miłość dziadkowie. Na ta chwile syn jest chwalony przez inne matki, nauczycielki i obcych ludzi, że to taki uczynny miły i grzeczny chłopiec Ja tego nie czuje, nie widzę... Mnie drani jego zachowanie, głupie żarty, nieodpowiedzialność, lenistwo, cwaniactwo, niechlujstwo....mogłabym tak pisać i pisać...strasznie działa mi na nerwy... Jestem do niego nastawiona bardzo krytycznie, fakt jestem wymagająca, ale on mnie lekceważy, nie słucha, manipuluje....a najgorsze ze budzi we mnie poczucie winy, ze nie jestem dobra matka, ze go nie doceniam i wiecznie na niego krzyczę... Jest pełen żalu i pretensji co jeszcze bardziej negatywnie mnie do niego nastawia... Mam młodsza córkę 4 letnia... Kocham ja bardzo i wszystko mogę jej wybaczyć a ma okropny ciężki kłótliwy charakter. Ale jest mała, jeszcze jej wypada... Natomiast pewnych zachowań u 12 letniego chłopaka znieść nie mogę. To mnie frustruje i odsuwa od niego. Czasami chciałabym aby wyprowadził się do dziadkow.... miałabym od niego spokoj....nigdy za nim nie tęsknie nawet jak gdzieś wyjedzie na kilka tygodni... i nie martwię się o niego.....nie potrzebuje z nim kontaktu. To przerażajace jest.... Czuje się potwornie zła matka. A najbardziej martwię się ze moje odczucia i zachowanie odbija się na synu , jego emocjonalności i relacjach z innymi ludźmi w przyszłości :((