Jestem skończona...

Otóż jestem w klasie maturalnej, a mama ciągle zarzuca, że siedzę non stop na fejsie, że matura mnie nie obchodzi, że rozpowiadam wszystkim o medycynie bądź pokrewnych kierunkach ( przecież tylko się działa swoimi marzeniami, a nie rozpowiadam na prawo i lewo). Jeszcze coś ostatnio zgubiłam, a rodzice zarzucają mi kłamstwo, że dobrze wiem gdzie to jest, a nie chce powiedzieć, przecież mówiłam, że nie wiem gdzie zgubiłam, a ojciec wyzywał mnie od tyfusow, cymbalow, kłamców, oszustów i groził mi, że rzuci się na mnie, że mnie pobije. Mama powiedziała do mnie dziecko, ja mówiłam jakie dziecko i wtedy zaczęła mnie bluznic, szarpać, na ścianę pchać, gada to kto ty jesteś?! Pasierbica, z domu dziecka?! W nocy płakałam, brzuch i głowa bolały, nie moglam spac, mówiłam sb że kiedyś wrzody mnie dopadna. Jeszcze gada pieprzylas sprzątanie i nauka się zajelas. Chce zrobić to co ważne nie lubię jak się mi przeszkadza to dlatego, a mama mówi, że nie zdam matury. Co robić iść do psychologa czy na studia zaoczne? Z ciociami, wujkami, kuzynami lepiej się dogaduje. Jestem cicha, spokojna, nie sprawiam w szkole kłopotów, nie piję, nie palę, nie biorę prochów, nie zadaje się z podejrzanymi ludźmi. Jest coraz gorzej...