Ludzie, którzy na emeryturze dostają świra z nudów są godni politowania!

Przez całe życie nie wytworzyli żadnej sieci znajomości, kontaktów, która mogłaby im pomóc w takiej chwili. Nie dbali o dobre relacje z dziećmi i ich żonami/mężami, źle traktując drugie połówki swoich dzieci. Na starość larum i oczekiwanie, że inni przeżyją za nią tę resztę życia, która została, że będą jej wypełniać czas i odwiedzać najlepiej kilka razy w tygodniu. najlepsze jest to, że ta osoba nie znosiła swojej pracy.