bede matka,nie zaakceptuje tej roli

jestem w ciazy, niechcianej ciazy,.urodze bo tego odemnie oczekiwali,balam sie usunac,bylam w szoku,po za tym za bardzo kocham ojca mojego dziecka i nie chcialam tego zniszczyc. Zawsze chcialam miec rodzine, stalego partnera i dzieci ktore beda miec kochac, natomiast paradoksalnie nigdy nie umialam pogodzic sie z rola kobiety jaka obdarzyla nas natura, nie chcialam chodzic z brzuchem, rodzic, karmic, porod jest dla mnie uwlaczajacy godnosci, nie moge patrzyc na te wielkie brzuchy-ok tam jest dziecko ale co pieknego i fajnego w wielkim brzuchu？ brzuch mi rosnie troszke a ja czuje sie juz nieatrakcyjna,.mimo ze jestem zgrabna, czuje ze dziecko odbierze mi atrakcyjnosc w oczach mojego partnera, ze juz nigdy nie bedzie traktowal mnie jako kobiety pociagajacej, atrakcyjnej ale tylko wylacznie jako matke. Nie umiem pogodzic sie z tym ze bede musiala siedziec w domu a on pojdzie do pracy, do ludzi,.ze to tylko moje zycie tak diamentralnie sie zmieni,przestalam sie lubic,nawet zlapalam dystans do mojego faceta,.bo mam poczucie niesprawiedliwosci wobec losu wobec.natury, wobec niego mimo tego ze on nie jest niczemu winny i cieszy sie z naszego dziecka