Mam 22 lata i czekam na śmierć

Mam podobnie☺ . Mam twoje lata i mimo że wyglądam nieco dziecinnie to psychicznie czuje się staro, nigdy się nie bawiłam, zero imprez, przyjemności, tylko zmartwienie się o swoją przyszłość. Trochę zazdroszczę tym, którzy żyją jakby nie było jutra.

21:31 Widzę nie jestem z tym sama. A wiesz co jest najgorsze? Kiedy mam dobry dzień, jestem szczęśliwa, nie czuję tego permanentnego stresu to mogę być pewna, że następnego dnia to się zemści. Zawsze potem dobija mnie taka zła informacja, że przez tydzień się nie mogę pozbierać. Jeśli się zamartwiam i jestem smutna to o dziwo nic złego się nie dzieje, ale wystarczy, że się uśmiechnę to od razu dostaję po d***e od życia.

jak juz czekasz to weź mi fajki na dole

Jesteś jeszcze młodziutka ile ja bym dała żeby mieć tyle lat co ty

Może te leki Ci SZKODZĄ ...Twoje słońce też zaswieci ,tylko trzeba poczekac aby trafić na ciepła osobę  ktora jest jak prawdziwy lek. Pomysl nad tymi lekami, czy trzeba je zmienic albo przestać  brać . 

Ja też w wieku 25 (mam 26)  zdałem sobie sprawę, że to już 25 i nic fajnego ani szalonego mnie nie spotkało, że inni mieli lepiej, ale pomyślałem w końcu, że to jeszcze nie pora by umierać, bo te powiedzmy 10 lat można jeszcze jakoś rozegrać. Jeszcze wszystko może się zmienić. Czasem - nawet ostatnio (co widać po moich wypowiedziach), wracało to do mnie, ale po prostu trzeba przyznać - jestem stary i pewnych rzeczy nie nadrobię. Trzeba myśleć o przyszłości, iść kurwa jak taran do przodu. Coś mieć od życia, a nie chodzić ze spuszczoną głową. Cokolwiek by to miało znaczyć w praktyce.

Polecam książkę Carneige'a ("Jak zdobyć..." - traktuje o ludzkiej psychice). Już w którymś temacie polecam.

Witam, tu autorka. Kupiłam sobie olej z konopii cbd. Zobaczę może to mi pomoże na ten straszny nastrój.