2latka zamknęła się w sobie

Kilka dni temu, a dokładnie w czwartek wieczorem, moje dziecko doświadczylo pewnego rodzaju traumy - zaatakował ją robak. Stała przy oknie, on spadł z framugi na nią, nieduży żuczek, ale bardzo się przestraszyła. Od tamtej pory jest smutna, apatyczna, zawiesza się... Boi się wszystkich paproszków na ziemi i innych rzeczy, które wcześniej nie wzbudzały w niej żadnego strachu. Ciągle chce być na kolanach u mnie. Bawi się normalnie, ale wystarczy jakiś paproszek koło niej, żeby przybiegała do mnie ze strachem w oczach. Co się dzieje? Co z tym zrobić? Najbardziej martwią mnie te zawiechy i to, że jest taka osowiala... Mąż mówi, żeby się nie przejmować, ale ja nie poznaje swojego dziecka. 

Powiedz, że w czwartek były Walentynki i robaczek chciał się z bliska do niej uśmiechnąć Narysujcie/ulepcie jakieś fajne kolorowe robaczki

To nie wystarczy. Już próbowałam jej poprawić humor różnymi rzeczami i obawiam się, że ten traumatyczny atak robaka wywołał u niej padaczkę nieświadomości. Objawy się zgadzają. Może sobie wkrecam, oby tak było. Dam jej jeszcze kilka dni, a potem jadę do Polski na EEG, bo nie widzę innej opcji, jeśli nie przejdzie. 

Tzw pinkolepsję, dodam tylko dla jasności. Niby jest to niegroźne i bardzo dużo osób to przechodziło w dzieciństwie... Ale i tak się strasznie boję. 

Trzeva bylo jej powiedzieć,,że robak jej nie zaatakował, tylko chcial przytulic i sie pobawić... inaczej by na to spojrzala. Przejdzie jej

Tak tez zrobiłam, ciągle się tulimy, więc tym bardziej w takiej sytuacji.  Nawet przy niej wyrzuciłam zabitego do kosza. Dziś widzę poprawę humoru, pojechali też goście, którzy przyjechali w piątek rano i chyba ją onieśmielali. Jak na razie jest zupełnie normalna, bawi się ze starsza siostra, śmieje i tańczy. Może rzeczywiście nie ma powodów do paniki, ale sama leczę u siebie stany lękowe, bo choruje na autoagresje organizmu i być może przez to za mocno panikuję... Nie wiem. Mąż nie widzi I nie widział nic złego w jej zachowaniu, a dziś to rzeczywiście nie widzę powodów do niepokoju. Nie daję jej się stresować niczym.