Zauważyliście, że niektórzy rodzice traktują córeczki inaczej niż chłopców? Pozwalają im być dłużej dziećmi.

Moje koleżanki i kuzynki tak robią. Wygląda to z boku tak jakby dziewczynkom dłużej pozwalały być dziećmi. Cieszą się z ich infantylnych zachowań, chcą żeby były słodkie i dziecinne. Z kolei od chłopców wymagają szybszego dojrzewania, mówią "nie płacz, przecież jesteś chłopakiem". Trochę to niesprawiedliwe. Ja mam córkę i młodszego synka i zauważyłam, że dziadkowie zupełnie inaczej ich traktują. Z synem rozmawiają jak z małym dorosłym, a do córki zwracają się jak do małego dzidziusia. Dają jej zabawki, które są bardziej odpowiednie dla młodszego dziecka np. mojego synka.

Ja spotkałam się tylko z tym, że chłopcy są traktowani całe życie jak dzieci, a dziewczynki muszą szybciej dojrzewać, bo multum obowiązków mają w domu. Cieszę się, że Ty masz styczność z inną zasadą.

Mowisz o tych wszystkich wystrojonych laleczkach? Stare maleńkie. Dwulatka ubrana jak dwudziestolatka...

1 minutę temu, Gość Gość napisał:

Ja spotkałam się tylko z tym, że chłopcy są traktowani całe życie jak dzieci, a dziewczynki muszą szybciej dojrzewać, bo multum obowiązków mają w domu. Cieszę się, że Ty masz styczność z inną zasadą.

Hmm.. To może rzeczywiście tylko w moim otoczeniu jest tak dziwnie.

Jednak najczęściej jest odwrotnie, dziewczynki szybciej muszą dorosnąć, mają więcej obowiązków, a chłopiec tylko zabawa. Już nie mówiąc o nastolatce w ciąży, od której wymaga się pełnej dojrzałości, a ojciec dziecka? No przecież to jeszcze dzieciak, musi szkołę skończyć, spotykać się z kolegami...

wręcz przeciwnie. widzę jak to wygląda u moich znajomych, pamiętam jak było w moim domu rodzinnym. ja miałam zawsze świecić przykładem, być grzeczna, posłuszna, pracowita, a moi bracia? Jak któryś nawywijał, szybę stłukł, na wagary poszedł, na fajkach go przyłapali w szkole - oj no źle się stało ale to chłopak, chłopcy muszą się wyszaleć. W domu z dzieci też tylko ja byłam od mopa i garów, no bo gdzie chłopcy? Ja raz w życiu zabalowałam jak miałam 19 lat po maturze i pojechałam spontanicznie nad jezioro z klasą na noc do domków o czym poinformowalam rodziców telefonicznie i nie czekając na zgodę zwyczajnie się rozłączyłam. Po powrocie zgotowali mi takie piekło, że żyć mi się odechciało. Pękłam i wyprowadzilam się do dziadków po wszystkim, tam już mieszkałam do końca studiów.