Czy dobrze zrobiłem.

Byłem z moją kobietą przez rok . Obecnie jesteśmy po rozstaniu od 4-5 miesięcy . Od 2 miesięcy zakończyliśmy ze sobą kontakt choć zdarzają się wymiany zdań  na komunikatorze. Decyzja  o rozstaniu nastąpiła z mojej strony . Jest to kobieta która do dziś mi się podoba. Był to związek częściowo na odległość .  Każdy weekend jeździłem do niej i spędzaliśmy razem czas. Tak naprawdę po kilku miesiącach związku mimo swoich nawyków narcystycznych starałem się przemilczać  kłótnie i zwyczajnie załagadzać milczeniem .  Anty wszelkie wyjścia do znajomych co cechowało się tym że spędzaliśmy czas tylko wspólnie. / ja wcześniej lubiłem wyjść do znajomych ale z biegiem czasu jakoś przywykłem.  Jak  już wyszliśmy była nie obecna  .  Dzwoniłem w zasadzie tylko ja .   Wszelkie  podjęcia rozmów były gaszone  podniesionym tonem .   Aż do  momentu kiedy stwierdziłem że działam jak robot i nie jestem sobą. Człowiek który wcześniej był duszą towarzystwa naraz przycichł.  Doszedłem do momentu w którym każda jej chociaż tyci tyci podniesiony ton wprowadzał mnie w stan nerwicy / skrajnej depresji.  W tym momencie jak czasem sobie pomyślę doprowadza mnie to do stanu podwyższonego tętna . Na koniec dostałem miłą wiązankę jakim jestem ...ą.  Moja była już kobieta sprawiała wrażenie osoby bardzo spokojnej i cichej. Podejrzewam że grono moich znajomych zastanawia się czemu się skończyło / ja postanowiłem to zostawić dla siebie.  Oczywiście żeby jestem despotą było też dużo fajnych chwil / lubiliśmy podobny sposób spędzania czasu. 

Mimo czasu ciągle zastanawiam się czy dobrze zrobiłem . Z jednej strony tęskni mi się z drugiej strony nie wyobrażam sobie że mogę jeszcze raz się z nią kłócić. Zegar biologiczny zaczyna już tykać  moi znajomi już w związkach a ja nie mogę się jakoś pozbierać. Pochodzę z mniejszej miejscowości . Każdy czeka na mój ruch a ja mimo że na zainteresowanie kobiet jakieś  nie mogłem narzekać wszelkie nowe kontakty przekreślam.  Stoję w miejscu i nie potrafię zrobić kroka do przodu . Oddałem się pracy.  Rozczarowanie to słowo pierwsze które przysuwa mi na myśl. Może wszystko związane jest z tym że ta dziewczyna odkąd pamiętam mi się podobało.

Może sie trafi osoba która była w podobnej sytuacji i napisze jak sobie poradziła. 

Nie wróży  tzn powrót  ewentualny odgrzewane  kotlety  nie są już tak smacznie 

Było  chciałeś  tego a teraz dziwne tematy zakładasz 

nie wyrzucaj sobie, cos nie wyszlo i koniec. To nie było to.

Będziesz żałować tej decyzji.

Kurczę ale gdzieś musiał być powód tego że ona się tak pieklila a to jak napisałeś że milczeniem próbowałeś złagodzić spory zamiast rozmową to też słabo o tobie świadczy ...trochę to niedojrzałe a kobietę to wyprowadza z równowagi aż w końcu pęka. Jeśli Cię kochała naprawdę to na pewno ci też wiele rzeczy odpuszczała (jeśli tak bylo) i Ty jej powinienes odpuścić i więcej rozmawiać, uspokoić ją i przy okazji siebie. Nie wmawiaj sobie nerwicy czy depresji bo nie tędy droga, sam napisałeś że od zawsze Ci się podobała i tak nadal jest a to jest akurat piękne że tak uważasz...wiesz dużo związków jest takich że ludzie się już po kilku latach w ogóle nie pociagaja i przez to są kłótnie a u Was kłótnie były widocznie z innego powodu i ten problem należy omówić  choćby setny raz. Pamiętaj że czasem się żałuje podjętych decyzji i jeśli wiesz że mimo wszystko się kochaliscje to powinienes zawalczyć i stworzyć rodzinę to też dużo zmienia i uspokaja ludzi, zmienia ich światopogląd, ludzie się przestają sprzeczac o pierdoły ale najważniejsze jest zawsze komunikacja jeśli jej nie ma to nie ma was.