Czy uważacie, że życie jest generalnie długie czy krótkie?

.

jest długie ale często marnowane

Generalnie mam to w dupie. 

4 minuty temu, Gość trjta napisał:

jest długie ale często marnowane

Zgadzam się, marnowane niekiedy na własne życzenie.

podbijam

no chyba, że to za mądry temat na kafe?

Długie. Za długie 

za długie, ludzie powinni żyć max do 40tki, a kobiety do 30tki, dalej to równia pochyła niestety

19 minut temu, Gość tak uważam napisał:

za długie, ludzie powinni żyć max do 40tki, a kobiety do 30tki, dalej to równia pochyła niestety

czyli jak większość w średniowieczu  są drzewa po 1000 lat, rekiny 300, żółwie 250, ludzie do 100 lat... są też organizmy, dla których 1 doba wypełnia cale pokolenia   ogólnie życie jest za długie dla głupich, za krótkie dla mądrych, za długie dla cierpiących, za krótkie dla szczęśliwych, za długie dla ubogich, za krótkie dla bogatych....itd... gdzieś pomiędzy wymienionym a tym co można jeszcze subiektywnie  wstawić kryje się cała prawda  

Jeżeli jesteś szczęśliwy to krótkie, a jak nieszczęśliwy to długie.

Kobiety po 30 i tak są martwe. Co za rurznica? 

19 minut temu, Gość Życie napisał:

Jeżeli jesteś szczęśliwy to krótkie, a jak nieszczęśliwy to długie.

ja jestem nieszczesliwy, ale zycie wydaje mi sie za krotkie

mam juz 38 lat i nic jeszcze na dobra sprawe nie przezylem

16 minut temu, Gość Gość napisał:

Kobiety po 30 i tak są martwe. Co za rurznica? 

To pewnie napisal jaki sfrustrowany chloptas ktory na sile probuje dowalic kobietom bo zadna go nie chce

Za długie dla cierpiących, za krótkie dla szczęśliwych.

17 godzin temu, Gość Gość napisał:

Kobiety po 30 i tak są martwe. Co za rurznica? 

Rozpędzć się trupie  z 50 m i uderz tym pustym łbem w ścianę.

wystarczająco długie, żeby przeżyć wiele gehenn, zbyt krótkie, by kurła coś fajnego pomyśleć, przedsięwziąć i się tym cieszyć

Pod względem bogactwa doznań i doświadczeń to długie jak cholera. A jeszcze 30 nie mam na karku i masa doświadczeń przede mną. Życie jest ogromne. Spektakularne, niesamowite, bezgraniczne, a zarazem sen zamknięty we śnie. Myślę, że jak przyjdzie śmierć, to ja ją przywitam przytulasem i powiem - wow, zmiana planszy!

Czyje życie? Człowieka czy pasikonika? Pytanie zostało zadane nieprecyzyjnie.