Od narcyzmu do kompleksów

Cześć. 

Chciałabym podzielić sie moją historią z kimś kogo nie znam, kimś kto udzieli mi rady nie wiedząc kim jestem. Mam 18 lat i jeszcze rok temu ważyłam 50 parę kilogramów przy wzroście 160 cm. Uwielbiałam to. Byłam w siódmym niebie kiedy ktoś mówił do mnie ,,ale ty jesteś szczupła", nie mogłam sie tym nacieszyć, patrzyłam w lustro z wielkim zadowoleniem, byłam z siebie dumna. Byłam dumna z tego, że podobam się innym, mowie tu o koleżankach lub moim facecie. Nie lubię czuć wzroku innych mężczyzn na sobie. Bo mam z tym przeważnie złe wspomnienia. Nosiłam ubrania o rozmiarze 34, byłam z tego naprawdę dumna. Jestem osobą, która od kilku lat ma depresję, oraz nerwicę lekowa. Mimo tego że widziałam siebie w pozytywnym świetle, bardzo często było momenty, gdzie mówiłam sobie że jestem za gruba, że jeszcze bym schudla. Nie dostrzegalam tego, że moja figura była marzeniem większości dziewczyn.

Dziś płaczę za swoją dawną sylwetka, nad którą pracuje od kilku miesiecy i nie widzę efektów. Przytylam przez pewne leki które brałam. Moja depresja sie pogłębila, czuje sie coraz gorzej, mysle tylko o tym jak ludzie na mnie patrzą i myślą ,,jak ona sie roztyła". Dziś ważę coś koło 70 kg, niektórzy pomyślą że to dużo, a niektórzy z was pewnie mnie wysmieja myśląc, że przesadzam. Może to prawda, ale nie dopuszczam do siebie czegoś takiego, przytylam najbardziej w nogach i w brzuchu. Nie mogę patrzeć na swoje odbicie w lustrze, ciągle płaczę i ogladam sswoje stare zdjecia. Myślę że nie podobam się już mojemu chłopakowi, choć nigdy tego od niego nie odczulam. Brzydze się sobą, choć wiele osób mowi że nie mam sie z czego odchudzać. Dopadaja mnie dni gdzie potrafie nie zjesc nic przez caly dzien. Nie lubię warzyw, nie chce ich jeść. Bardzo ciężko mi każdego dnia żeby sobie czegos odmówić, bo nigdy nie musialam tego robić, od kilku lat moja waga nie zmieniala sie chocby nie wiem co. Nie mówię że jadalam codziennie fast foody itp, po prostu jadlam normalnie, ale nie odmawialam sobie gdy mialam na cos ochote. Czuję sie jak potwór i nie czuje sie w swoim ciele sobą.