Czy warto obniżać wymagania tylko po to aby z kimś być to ona się już 33 lata

18 godzin temu, Gość Bekaztypa napisał:

Też myślę że to prowo. Z prostej przyczyny- kobiety ambitne, pracujące na siebie i wykształcone sa be. Zapewne wiele z nich sama ciężko o zapracowała na to, co dziś mają. Z kolei córka bogatego przedsiębiorcy była cacy. Kolega nie szuka kobiety, a raczej teścia ;) No cóż, jak dla mnie to sie kupy nie trzyma. Dodatkowo ta treść tak bije po oczach, że nie chce mi sie wierzyć, by taki niechlujny człowiek coś w życiu sam osiągnął (no, może faktycznie wszystko dostał)

Czyzby autorem wątku byl sam D. Martyniuk? xD

 

pozycja stereotypowa

23 godziny temu, Gość 30latka napisał:

Poprzedniczka dobrze napisała.

Ja byłam w podobnej sytuacji co Ty kolego, pełno mężczyzn się kręciło wokół mnie. Kilka związków, z których nic nie wyszło. Trzeba zdac sobie sprawe,ze milosc to nie piwkno zewnetrzne. Oczywiscie musi byc ta nic porozumienia, a wtedy nawet nie bedzie Ci przeszkadzalo,ze ma duzy noc czy waskie usta *.

Teraz poznałam mężczyznę, na którego wcześniej bym nie zwróciła uwagi. Po dłuższym poznaniu Go,  walczył o kontakt że mną. Dałam się na mówić na kawę, spacer. Wyszło coś fajnego z tego spotykania się, narazie 4 miesiące. Nie mówię,że go kocham bo do tego potrzeba czasu, ale jest dobry dla mnie pod każdym względem. ( przyjemność fizyczną wisi w powietrzu- kwestia czasu).

Nie ma co czekać na ideał zewnętrzny, pomysł co będzie za 30 lat.. też nie będziesz super przystojny. 

 

Coś tu jest nie tak. Znacie się 4 miesiące, chodzicie na randki i nawet się jeszcze nie całowaliście. Drętwe muszą być te wasze randki. Gdy między parą jest wzajemna chemia nikt nie czeka kilka miesięcy na pierwszy pocałunek.