Puszczają wam czasem nerwy?

Ale tak że się nie kontrolujecie?ja właśnie nawrzeszczalam na męża i dziecko. Ale tak że aż mnie gardło boli. Mam dość tego że każda sobota wygląda tak samo, co tydzień sprzątanie syfu i jazda na szmacie. Syn mi nie nie pomaga, mąż zajmuje się swoimi rzeczami, a i teściowa coraz chętniej czeka żeby u niej posprzątać. W końcu nie wytrzymałam i wybuchła, a teraz mam wyrzuty sumienia.

17 minut temu, Gość Gość god napisał:

Ale tak że się nie kontrolujecie?ja właśnie nawrzeszczalam na męża i dziecko. Ale tak że aż mnie gardło boli. Mam dość tego że każda sobota wygląda tak samo, co tydzień sprzątanie syfu i jazda na szmacie. Syn mi nie nie pomaga, mąż zajmuje się swoimi rzeczami, a i teściowa coraz chętniej czeka żeby u niej posprzątać. W końcu nie wytrzymałam i wybuchła, a teraz mam wyrzuty sumienia.

Wyjedź na weekend do SPA i baw się dobrze.

Bywa. Glownie z powodu przemęczenia, bo z mezem mijamy się w drzwiach, czasem strach wstawać z łóżka bo wiem ze do 24 nawet nie usiądę, a o 6.30 pobodka. Dwa dni w tygodniu pracuje 12h, więc praktycznie nie ma mnie w domu. Maz cos ogarnie, ale nie zajmie się domem tak jak ja i np zrobi kilka siat zakupów a w rezultacie nie ma nic konkretnego do jedzenia. Albo zrobi 3 prania i w domu sauna, bo porozwiesza to wszedzie. Robi chłop co może , ale wracam zmęczona i wybucham. Mlodszy jak mnie widzi to nie zlazi ze mnie steskniony. Starszy ma 10 lat i wkracza w etap buntu, ciągle walczę z nim o wszystko. W weekendy zaś maz pracuje do późna i jestem sama z dziecmi ktore tworzą front przeciwko mnie, bajzlem, zakupami do domu, planowaniem obiadów, ogarnianiem nastepnego tygodnia. Czasem wszystko idzie sprawnie, a czasem czara goryczy sie przelewa i jest BUM. Najbardziej obrywa moj maz , choć tez nie ma czasu podrapac sie w tyłek.

Ja przez cholerna robote sie wsciekam. Gdybym nie pracowala bylabym spokojniejsza. A tak wracam w...iona z roboty.

2 godziny temu, Gość Gość god napisał:

Ale tak że się nie kontrolujecie?j

Aż tak, to nie.

Tak. W milisekundę potrafię się wkur..ć na moje dziecko. To małe dziecko, bo zaledwie trzylatek, ale czasem nie potrafię nad sobą zapanować i krzyczę, a nawet rzucę czymś ze złości. Na szczęście nie zdarza mi się to często. Wczoraj pierwszy raz w tym roku mi się to zdarzyło. Nie mam wyrzutów sumienia potem. Uważam,  że mam prawo się czasem wkurzyć. 

Oczywiscie. Ja rozwalilam ostatnio szybe w drzwiach tak sie w...... 

Syn ma 9 a corka 3 lata i potrafią sie nieźle lać, drzeć itd. Krew mnie zalewa.