Skończyłam dzisiaj 30 lat

Zrobilam dzisiaj bilans swojego zycia. Maz.dwoje dzieci. Brak studiow, brak pracy. Otylosc. Całkowicie spieprzylam swoje zycie. Nie tak mialo to wszystko wygladac ;( 

jeszcze ni jest za późno, żeby coś zmienić. 

Jesteś szcześliwa z mężem? Dzieci dają Ci radość?

Jak maz jest ok to nie jest najgorzej. Schudnac zawsze mozesz. Do pracy tez. Nie kazdy musi miec studia. 

8 minut temu, Gość Roma napisał:

Całkowicie spieprzylam swoje zycie.

Brzmi, jakbyś za chwilę miała umrzeć... tymczasem masz dopiero 30 lat i ponad połowa życia przed Tobą! Skoro uznałaś, że aktualny stan rzeczy Cię nie satysfakcjonuje, nie narzekaj i nie gnęb się, tylko migiem rozpisuj plan działania - i do roboty! Samo się nie zrobi ;p Na marginesie - wszystkiego najlepszego :]

W tym zdrowe dzieci, małżeństwo chyba udane skoro dwoje dzieci(?).Wszystko inne może przyjść naprawdę, bylebyś tylko nie musiała siedzieć miesiącami na onkologii dziecięcej.Doceniaj co masz.

40 minut temu, Gość Roma napisał:

Zrobilam dzisiaj bilans swojego zycia. Maz.dwoje dzieci. Brak studiow, brak pracy. Otylosc. Całkowicie spieprzylam swoje zycie. Nie tak mialo to wszystko wygladac ;( 

Ja mam podobnie, tylko bez dzieci i niestety to tak zostanie.Chętnie się zamienię.

Wiem,wiem. Glodem nie przymieram, mamy ladny dom... Ale sama ze soba czuje się zle. I zamiast cos robic ze soba to sie dołuję

Pomyślności!

Ja za 2 miesiące skończę 30 lat, mój bilans:

- nigdy nie miałam faceta

- darzę pewnego faceta od 3 lat platoniczną miłością (jest niestety już zaręczony) i nie mogę go wybić sobie z głowy

- nie mam magistra, tylko licencjat

- zarabiam poniżej 2000 netto

- nie mam prawa jazdy, własnego mieszkania, dzieci ani nawet chłopaka

- mam jedynie pracę

Jesteś o wiele lepszej sytuacji niż ja obecnie. Ja marzę tylko o tym aby ktoś mnie przytulił. Już nic więcej nie chcę na ten moment.

Wszystkiego dobrego!

Nie zadreczaj sie, pewnie siedzisz z dziecmi w domu i czujesz sie zaniedbana? Mialam podobnie, tez mam 30 lat, dwojke dzieci i meza, zaczrlam dbac o siebie i doprowadzam sie do porzadku. Schudlam juz - albo tylko, zalezy dla kogo 7,5 kg, jeszcze chce 4,5 kg zeby wqzyc tyle co przed dziecmi. Zaczelam malowac paznokcie, dbac o skore, poprawic swoje samopczucie - nie slodyczami jak do tej pory ktore powodowaly nadwage. 

Studia to nie jest jakis wymog czy obowiazek, mozesz tez zaczac cos zaocznie jesli tak Cie to meczy. 

Wyjdź do ludzi i idź pobiegaj. Myśl pozytywnie!

1 godzinę temu, Gość Roma napisał:

Zrobilam dzisiaj bilans swojego zycia. Maz.dwoje dzieci. Brak studiow, brak pracy. Otylosc. Całkowicie spieprzylam swoje zycie. Nie tak mialo to wszystko wygladac ;( 

Wiesz co ... rozumiem, masz doła, tak bywa

Ale napiszę tak. nie, nie spieprzylaś swojego zycia.

Znam kobietę -dosć dobrze ja znam. oto jej życie: ma 38 lat, od prawie sześciu leczy się na chorobę afektywną dwubiegunową (potocznie depresja maniakalna). Miala partnera, jednak on nie rozumial jej choroby, jej zachowania (w okresach manii robiła "dziwne" rzeczy), zostawil ją w 2015 roku.  Przez  chorobę stracila też pracę,  gdyby nie wsparcie jej rodzenstwa i dwoch przyjaciółek (jedna z nich to ja), nie dałąby rady, a i tak próbowała popełnić samo/bójstwo. jej rodzice to typ  ktory uważa, że coś takiego jak choroby psychiczne to \"wymysł współczesności, bo sawnej tego nie  było" !! więc mają ją za dziwoląga, wstydzą jej się.

Od 2 lat znowu ma pracę,  zwykłą prostą pracę, nie przepada za nią ale nie ma tam stresu a to ważne. zarabia kiepskie 2,100 netto.

na dodatek niedawno zmarł jej kot, a to osobie tak chorej jak ona, jest niemalże równe smierci dziecka np Tobie.

jest niestety niezbyt ładna, też ma nadwagę, jąka się.

często mi płacze, że nie chce juz żyć. potem przeprasza, potem się nie odzywa miesiac, potem nagle chodzimy do kina i jest "dobrze" ... ale nie jest. czy kiedys będzie? boje sie, że nie

--------------------

Ty masz  C U D O W N E życie.

13 minut temu, Gość Emi 30 napisał:

to nie jest jakis wymog czy obowiazek, mozesz tez zaczac cos zaocznie jesli tak Cie to meczy. 

dokladnie. ja mam studia  magisterskie po UAM. mam niby spoko pracę, ale zarabiam ledwo 2,900 netto - po 12 latach pracy (z przerwą na  jedno dziecko)).

mój mąż ma maturę, pracę którą lubi, zarabia 5,300 netto.

Kochana, jesteś jeszcze młoda.

w sumie szybko mialaś dzieci skoro w tym wieku już dwoje, ale za to szybiciej będziesz miała drugą wolnośc, jak to się mówi.

Schudnąć się da - o ile nie ma się powazych problemow zdrowotnych. Trzeba byc wytrwalym i systematycznym w odchudznaiu, mieć jakiś plan, a nie "odchudzanie na wariata".

ja tez mialam załamki tego typu, wielu ludzi ma.

Jak ja mialam 30 lat, to może i mialam spoko figurę/wagę, i mialam studia i pracę, ale bylam sama a pragnęłam dziecka. moje związki wcześniejsze zawsze były niewypalami - dwoch facetów odeszło do innych ( do "cycatych" i z długimi włosami, serio - ja wtedy mialam biust 70B , raczej drobna szczupła, włosy  do ramion zawsze), a jeszcze inny mnie uderzył i opluł, to go rzucilam ja. potem mialam traumę i 3 lata nie mialam ochoty na żądne randki związki. a instynkt macierzyński był...

Jak mialam 33 lata to poznalam, wydawaloby się, TEGO. po 2 latach ślub, potem starania o ciążę ... po 2 latach staran zrobil dziecko innej. i odszedł.

mam 36 lat, jestem sama - ma kota i psa, i cóż, mam kolegę do seksu- on ma niecałe 30 lat i nie nie jestem jaaks szczęsliwa.

a piszę tu bo wyskoczylo mi to na głównej, nie śledzę zwykle gorum macierzystwo, bo matką chyba nigdy nei będę.

aha też mam nadwagę, teraz mam biust 75D, i rozmiar 40... ale moj "kochanek" ma wywalone, bo lubię by robil ze mna co w sumie tylko chce (tzn zero przemocy ale różne dziwne rzeczy). chociaz voś mam w życiu udane, haahahah, seks, ale to jest żałosne :(

mialo byc jak mialam 32 lata to poznaalm "męża"

1 godzinę temu, Gość Gość napisał:

W tym zdrowe dzieci, małżeństwo chyba udane skoro dwoje dzieci(?).

nie musi byc udane. moja kuzynka ma 3 dzieci , i to w ciągu niecałych 6 lat (!!). pierwsze miala mając 20 lat... a moja mama - kuzynka to bratanica mamy - była świadkiem, jak mąż kuzynki powedzial do niej w lutym per "ty krowo"

Kochamy się z mezem, wiem,ze mnie akceptuje,jaka jestem. Zasiedzialam się w domu.czuję sie brzydka i zaniedbana. Niedługo syn pojdzie do przedszkola i będę szukala w końcu pracy. Moze odzyję wtedy. Corka z kolei ma 9 lat, urodzilam ja majac 21 lat. Teraz prawie 3 lata siedzę w domu i moze dlatego tak"zdziadziałam". Ja wiem,ze inni maja gorzej. Jestesmy zdrowi, nie biedujemy. Teraz mi trochę wstyd,jak przeczytałam wasze historie