Boje się iść do pracy, a chcę pracować..

Mam taki problem, od przyszłego tygodnia zaczynam pracę na pół etatu w supermarkecie. Wiem, że nic specjalnego, ale warunki dobre, no i zależało mi by to było pół etatu tylko. Teraz jak mam zacząć pracę to zaczynam się stresować, chyba jej nie chce. 

Problem polega na tym, że ja już 2,5 roku siedzę w domu z dzieckiem i wariuje od tego siedzenia. Brakuje mi też swoich pieniędzy. Mam za sobą prawie 10 lat doświadczenia zawodowego, więc to nie moja pierwsza praca. Zamiast się cieszyć i mieć pozytywne nastawienie to ja się zaczynam stresować i wyszukiwać swoje wady. Boje się ludzi, chociaż z ludźmi pracowałam, boje się, że sobie nie poradzę, że ludzie będą dla mnie nie mili, że ekipa będzie kiepska itp itd. Taki absurd, bo z jednej strony bardzo chcę pracować, a z drugiej to chyba nie chce tego Za długo siedziałam w domu i teraz mam chyba problem, żeby "wyjść do ludzi". Miał kto tak? 

Polecam Ci przeczytanie kilku książek Kamili Rowińskiej, żeby nabrać pewności siebie :)

Nie przejmuj się. Chyba większość osób ma tak jak ty, stres przed nowym, nieznanym. To normalne. Ja przed każdą nowa praca (a zmienialam kilka razy) byłam wręcz spanikowana i spalalam pół paczki papierosów przed pierwszym dniem. Tak mnie zjada stres. Dlatego nie dziwię się że po przerwie w pracy powrót jest trudny. Jeśli będą fajni ludzie to po 1-2 tygodniach wyluzujesz. Nie martw się na zapas. A sama ma stres jak myślę o powrocie a czeka mnie to za pół roku bo jestem na macierzyńskim. Tyle że ja nie chce wracać ale kasa potrzebna. Pozdrawiam

Kochana, każdy mniej lub bardziej boi się, czy lęka nowego. 

Spróbuj może zrobić takie założenie, że pójdziesz, sprawdzisz A jak wszystkie Twoje obawy okażą sie prawdziwe (w co wątpię), to wtedy zdecydujesz co dalej. Podjęcie pracy, to nie kamień w wodę, zawsze można zrezygnować. 

Ja też niedługo wracam do pracy, przerwę mam dłuższą od Ciebie, dwoje dzieci, też mam lekkiego "cykora" jak to będzie przypominam sobie wtedy ile razy już przez to przeszłam, a pracowałam w wielu miejscach bo mnie nosiło po świecie, i pocieszam się, że przeżyłam, że strach ma wielkie oczy.

Powodzenia Ci życzę. 

Każdy stresuje się nową pracą.Nie wiemy w końcu co nas czeka i to jest normalne.

Nie dziwie się. Ja tez w poniedziałek ide do nowej pracy, jednymi przerwa to weekend majowy, polowe nowego zespołu znam, szefa znam a i tak jestem zestresowana. Uszu do góry i powodzenia!!!

Przestań,  jak kasy starcza to po co sobie obowiązków dokładać?  Kontakt z ludzmi można miec tez nie pracując. Marketu to będziesz miała dość po tygodniu, docenisz wtedy sielanke z dzieckiem w domu. 

Autorko ja po 4 latach siedzenia  w domu  z dzieckiem tez poszłam  do marketu . Balam sie i wiesz co  ? niepotrzebnie . Trafiłam na super koleżanki i  nawet nie wiem  kiedy zleciały mi 3 lata .  Teraz mam inna prace ale bardzo milo wspominam tamtą  prace.

Jak nie musisz to nie idz. Bo naprawde potem nie ma sie czasu.  Praca zabiera duzo cennego czasu.

6 godzin temu, Gość Zyc sie nie chce napisał:

Jak nie musisz to nie idz. Bo naprawde potem nie ma sie czasu.  Praca zabiera duzo cennego czasu.

oglądanie seriali , siedzenie w mediach społecznościowych, ploty z koleżankami i innymi matkami to dopiero zajmują czasu

Odwagi, idź, będzie dobrze. Trzymam kciuki!

Nic dziwnego, że po przerwie trudno się przestawić. Pewnie na początku będzie trudno, ale myśl wtedy, że to normalne i niedługo się przyzwyczaisz. Normalne jest też to, że na początku czegoś nie będziesz wiedziała, coś zrobisz źle.  Trzeba się skupić na tym,  co ci każą robić, jak czegoś nie rozumiesz to dopytać i szybko się wdrożysz. Ja miałam krótsza przerwę w pracy i powrót do niej bardzo dobrze mi zrobił. Większa motywacja, żeby się choćby zewnętrznie ogarnąć, bardziej o siebie zadbać. Wyjście do ludzi, nauka nowych rzeczy, to jest super i warto to robić.