Jak o tym zapomnieć?

Jestem z moim chłopakiem 3 lata. Poznaliśmy się przez internet, przez 1,5 roku była sielanka - spotkania (mieszkaliśmy w innych województwach, ale jeździliśmy do siebie co 2 weekend), wyznania, dużo czasu spędzonego wirtualnie. Później mojemu chłopakowi zaczęło "odbijać". Chciał mieć więcej czasu dla siebie, kłóciliśmy się, czułam, że mnie odpycha, nie wiedziałam co się dzieje, nawet parę razy prawie się rozstaliśmy w kłótni. On jest bardzo uparty, nie szczędził mi złośliwości. Miałam wrażenie, że rozmawiam z kimś innym niż mój kochany dotąd chłopak. Ja mam taki charakter, że nie potrafię tak się obrazić i milczeć dniami, dążę do wyjaśnienia, bo wolę najgorszą prawdę, niż niedomówienia i trwanie w zawieszeniu. W końcu udało nam się jakoś dogadać. Aktualnie od pół roku mieszkamy razem i mój chłopak naprawdę się stara. Na początku zamieszkania mieliśmy małą kłótnię, trwało to kilka dni, ale od ostatnich 6 miesięcy nie kłócimy się w ogóle. On się stara, jest miły, pomocny, dopieszcza mnie, twierdzi, że przemyślał to jak się zachowywał, ale czasu nie może cofnąć, co najwyżej może być lepszy. A mimo to ta zadra we mnie tkwi i czasami się odzywa. Czasami zapominam, oddaję się miłemu spędzaniu czasu razem, kocham go, a czasami go nienawidzę za to jak mnie traktował przez kilka miesięcy. Czułam się jak śmieć, którym on się znudził i chce spławić, a na pytania "ale o co chodzi" odpowiada złośliwościami i atakami, że w ogóle mam czelność pytać. Nie umiem mu tego zapomnieć i jak we mnie go narośnie, to albo zaczynam rozmowy na ten temat, albo go odpycham. Jak się domyślacie, nie wpływa to dobrze, na nasze codzienne relacje. Piszę to, żeby wyrzucić to z siebie tu, a nie po raz kolejny jemu, ale jeśli ktoś ma ochotę coś napisać, to z chęcią przeczytam :)

Przepraszam, zdublowany temat z powodu błędu.