Rozwód rodziców

Witam! Mam 26 lata i od 6 lat jestem w związku ze swoją dziewczyną, która mieszka w innym mieście. Od jakichś dwóch lat planujemy, że jak moja dziewczyna skończy studia to zamieszkamy razem i ten moment nastąpi już wkrótce, jednak ostatnio moje sprawy rodzinne się pokomplikowały, ponieważ moi rodzice są w trakcie rozwodu, w związku z czym mój ojciec się wyprowadzi z domu lada moment. Moja mama wie, o moich planach wyprowadzkowych i bardzo mnie prosi żebym z nią został i dalej mieszkał, bo boi się i nie chce mieszkać sama. Co mam w tej sytuacji zrobić? Wyprowadzić się, czy zostać z nią i dalej kolejne lata żyć w związku "z doskoku"?

5 minut temu, Gość Marek9623 napisał:

Witam! Mam 26 lata i od 6 lat jestem w związku ze swoją dziewczyną, która mieszka w innym mieście. Od jakichś dwóch lat planujemy, że jak moja dziewczyna skończy studia to zamieszkamy razem i ten moment nastąpi już wkrótce, jednak ostatnio moje sprawy rodzinne się pokomplikowały, ponieważ moi rodzice są w trakcie rozwodu, w związku z czym mój ojciec się wyprowadzi z domu lada moment. Moja mama wie, o moich planach wyprowadzkowych i bardzo mnie prosi żebym z nią został i dalej mieszkał, bo boi się i nie chce mieszkać sama. Co mam w tej sytuacji zrobić? Wyprowadzić się, czy zostać z nią i dalej kolejne lata żyć w związku "z doskoku"?

Trudna sprawa, ale musisz tez myslec o sobie i o swoim związku. Dzieci mają prawo do wlasnego życia jak mieli prawo ich rodzice. Musisz ją wspierać, ale takie mieszkanie do końca życia może ci nie wyjść na dobre.

Spytaj mame o jaki czas chodzi. Byc moze zostalabym z mama przez 2 miesiace od wyprowadzki ojca. Te pierwsze tygodnie sa najtrudniejsze.

Chodziło jej o dłuższy okres czasu, ok rok/dwa

Nonsens. Ludzie nie potrafią żyć dla siebie. Mieli swój czas, a chcą go zabrać dzieciom. To jest egoistyczne. Jak nie stanie na nogi teraz to nie stanie nigdy. Zawsze będzie nie ten czas. Trzeba byc blisko, ale nie rezygnowac z wlasnego zycia i planow. To jest prawdziwa milosc, chęc by dziecko bylo szczęsliwe. Musisz jej pomóc, ale to nie moze byc dlugi okres, bo się niepoddzwignie i zawsze bedzie opierala sie na tobie. 

A teraz pewnie bedzie na mnie hejt

No coz... ja bym zaproponowala ze zostana z nia te pierwsze 2 miesiace tylko dlatego ze chce ja wesprzec, natomiast poprosilabym rowniez o zrozumienie tego ze jestem dorosla i tez chce stworzyc swoja rodzine.  Moze zachec ja zeby spedzala wiecej czasu z przyjaciolkami a moze nawet zapisala sie na portal randkowy czy do biura matrymonialnego. Musi sobie znalezc jakies zajecia, to dziala zbawiennie.

Ja podobnie

53 minuty temu, Gość Gosc napisał:

Nonsens. Ludzie nie potrafią żyć dla siebie. Mieli swój czas, a chcą go zabrać dzieciom. To jest egoistyczne. Jak nie stanie na nogi teraz to nie stanie nigdy. Zawsze będzie nie ten czas. Trzeba byc blisko, ale nie rezygnowac z wlasnego zycia i planow. To jest prawdziwa milosc, chęc by dziecko bylo szczęsliwe. Musisz jej pomóc, ale to nie moze byc dlugi okres, bo się niepoddzwignie i zawsze bedzie opierala sie na tobie. 

A teraz pewnie bedzie na mnie hejt

 

Jestem tego samego zdania co ty. Rodzice mieli swój czas, nie powinni zabierać młodym wolności i młodości