Planowanie drugiego dziecka po 8 latach

Witam serdecznie. Mam corke ktora prawie ma 8 lat.  Duzo wczesniej mysalam juz o drugim dziecku ale moje malzenstwo niestety sie rozpadlo. W chwili obecnej jestem w nowym zwiazku. On nie ma wlasnych dzieci a chcialby je miec zreszta ja tez. Mam 30 lat on 38. Moja córka jest bardzo samodzielna szczerze mowiac, juz przywyklam do tej '' wygody '' . Czy sa tu mamusie z taka roznica 8lat poniedzy dziecmi.? Chcalabym sie dowiedziec czy jest bardzo ciezko czy duzo latwiej przy drugim i takiej roznicy wieku. Czy znow moje zycie wywroci sie bardzo do gory nogami?

Ja mam różnicę 12 lat między dziećmi

Chcesz mieć 2 dzieci i każde od innego? Jak znowu ci się nie ułoży to co?

znam rodzine z różnica wieku 16 lat i dają sobie rade

ba, sa przypadki gdzie ta różnica jest 30 letnia i tez jakoś żyją 

czasami tak w zyciu jest ze sie nie uklada i trzeba sobie zycie ulozyc na nowo.... Zawsze chcialam miec wiecej dzieci niz jedno. Boje sie tylko ze now moje zycie wywroci sie do gory nogami.

Jest i fajnie i niefajnie fajnie, bo starszy jest już duży, samodzielny, jest świetnym bratem. Młodszy mimo,że wpadka to pojawił się w dobrym czasie. Ja jestem starsza i mam więcej cierpliwości, stabilna sytuację zawodową, finansową, mieszkaniową... młody daje mi mnostwo radosci, bo jest kochanym calusnym urwisem. 

A czasem z sentymentem wracam do czasów kiedy miałam odchowane dziecko, mało obowiazkow, luz i wracalam do normalnego życia, gdzie można juz troche odpocząć od dziecka, bo poszło do szkoly, na wycieczkę, kolonie... 

U mnie wprawdzie 6 lat różnicy,  ale odpowiem. 

Macierzyństwo jako takie, przy drugim dziecku, było łatwiejsze,  nie narzucałam sobie jakiś ...ycznych wymagań,  do wszystkiego podchodziłam na luzie, oboje z mężem byliśmy tez bardziej dojrzali i lepiej zorganizowani.  Starsze dziecko było na tyle rozumne że doskonale rozumiało że są potrzeby mlodszego, jak głód czy brudna pielucha, ktore musimy zaspokoić natychmiast,  i takie jak jego które mogą chwilę poczekać-  jak wyjście na lody, czytanie, ale również zostaną zaspokojone i nie są mniej ważne.  Ogólnie było dużo starań z naszej strony,  ale obyło się bez większych tarć.

Tak, życie znowu wywraca się do góry nogami-  sama doskonale wiesz jaka jest różnica chociażby w głupich zakupach z osmiolatkiem a niemowlakiem (nie mówiąc o tym że osmiolatek sam może podejść do pobliskiego sklepu albo zostać w domu bez mamy). Czasu jest mniej, bo starsze, mimo ze samodzielne w większym zakresie, tez potrzebuje troski i uwagi.

Mimo wszystko, nie mogę powiedzieć że  żałuję.  Gdybym miala wybór  (niby mialam, ale względy dla których kolejne dziecko tyle czekało,  były bardzo istotne), wolałabym dzieci rok po roku. Jednak w takiej sytuacji,  cieszę się mimo tych codziennych trudności. 

A u mnie jest różnica 6 lat i dogadać sie nie mogą...masakra 

U nas jest różnica 9lat. Ogólnie nie narzekamy. Starszy trochę pomaga przy młodszym: posprząta zabawki, poda jak coś młodszy potrzebuje. Młodszy się cieszy na widok starszego brata chociaż ten czasami się denerwuje, że mały za nim chodzi. Ja i mąż też jakoś normalnie podeszliśmy do sytuacji, chociaż czasami mamy ochotę gdzieś wyjść tylko we dwoje ale się nie da. Są plusy i minusy, sama musisz to przemyśleć.

1 godzinę temu, Gość ... napisał:

Chcesz mieć 2 dzieci i każde od innego? Jak znowu ci się nie ułoży to co?

To sobie jakos poradzi... jak ma głowę na karku. co za czarnowidztwo od razu...

Moja koleżanka ma dwoje dzieci - każde z innym partnerem, z pierwszym się rozstała jak dziecko mialo niecały rok, a z drugim jak mialo 2 lata.

dzieci teraz mają 15 i  7 lat. koleżanka ma dobrą i fajnie płatną pracę (pracujemy razem od prawie trzech lat, ona siedzi 2 biurka dalej).

Obaj mężczyźni regularnie widują się z dziecmi, biorą na weekendy, płacą na nie.

kolezance też pomagają rodzice - nie finansowo, bardziej jako opieka nad dziećmi od czasu do czasu, i robią to chętnie.

Koleżanka w lipcu jedzie na 2 tygodnie na wakacje do Kanady ze "swoją paczką"  - ona i 4 koleżanki, wszystkie 32-40 lat, w tym para lesbijek.

w zeszłym roku była z synem i jego tatą we włoskich Alpach, a z córką i dziadkami na Teneryfie.

nie mieszkam w Polsce. koleżanka natomiast zarabia za dobrze, by miec benefity na samotną matkę.

1 godzinę temu, Gość gość napisał:

(nie mówiąc o tym że osmiolatek sam może podejść do pobliskiego sklepu albo zostać w domu bez mamy).

Serio...?

bo ja mam syna, skończy 9 lat w sierpniu, i sam w domu to był może 5-6 razy i to zwykle na max 30 minut. raz sie zdarzylo że prawie godizna ale wiadomo, zawsze z telefonem.

i po zakupy sam nie chodzi... mieszkam w duzym mieście, ale na spokojnej dzielnicy.

Ja mam 10 i 13 latka planujemy trzecie a dzieco od kiedy skończyły 6 lat potrafiły zostać w domu kiedy ja np musiałam wyskoczyć na zakupy, do odiedlowego sklepu chodzą już ładnych parę lat, dzieci są samodzielne bardzo

U mnie 13 lat różnicy.  Jest przede wszystkim wygodnie, bo obecnie syn ma 15 lat, a corka 2 lata. On oczywiście potrzebuje mnie,  ale jest całkowicie samodzielny, więc mogę większość sił skupić na dwulatce. A wiadomo jakie są dwulatki.