Zawód miłosny

Witajcie kochani, jakieś sposoby na zawód miłosny? Nie możemy być razem i bardzo cierpię. Jak sobie radziliście w takiej sytuacji? Zrobiłam co mogłam. Zajęłam się swoim życiem, rozwijam pasje, pracuję, staram się nie myśleć. Pousuwałam wszelkie kontakty, nie podpatruję go na portalach społecznościowych i naprawdę robię co mogę żeby wyszedł mi z głowy. Ale od półtora roku tam siedzi. Jakieś pomysły? Ktoś przez to przeszedł? Proszę o poważne odpowiedzi. Z góry dziękuję. 

Jeszcze półtora i ci przejdzie

Przed chwilą, Gość gosc napisał:

Jeszcze półtora i ci przejdzie

Tak też słyszałam, że czas leczy rany, niestety raz na jakiś czas muszę z nim mieć kontakt. Pierwszy raz zdarzyła mi się taka sytuacja, pierwszy raz się zakochałam. Myślałam, że nigdy mnie to nie spotka, że nie zakocham się. Niestety związek z osobą do której poczułam miłość jest niemożliwy. Serce pęka mi na milion kawałków gdy go widzę ale nic nie mogę zrobić. 

Z jakiego powodu jest niemożliwy?

30 minut temu, Gość Aremay napisał:

Z jakiego powodu jest niemożliwy?

Obydwoje mamy rodziny. 

To był strzał. Zakochałam się jak go tylko zobaczyłam. Z moim facetem nie jestem szczęśliwa, być może dlatego, ale mamy dzieci więc ciągne to dla zasady, dla nich, nie wiem. Nie chcę być egoistką, nie chcę myśleć o sobie. Nawet jeśli miało by coś być z kimś innym, to zajęty odpada, nie wybaczylabym sobie, że namieszalam komuś w życiu, że wlazalam tam gdzie mnie nigdy nie powinno być. Zdaje sobie sprawę, że to moralnie niepoprawne i nic z tym nie robię, nie mam zamiaru. Powiedzcie mi tylko jak pozbyć się tego uczucia. To jest strasznie trudne, wcale tego nie chciałam. Nie szukałam, nie prosiłam. Żyłam sobie z dnia na dzień i koniec po prostu koniec. Moje życie zmieniło się w koszmar. Udaję, że jest ok ale nie jest. Chcę się go pozbyć z głowy. Żałuję, że spotkałam go w swoim życiu. 

Nie znam Cię a bardzo Cię szanuję, większość kobiet właśnie w takim momencie zamienia się w kochanki. To nie twoja wina ze tak się stało, jesteś nieszczęśliwa, rozumiem. Tylko mówisz, że zakochałas się pierwszy raz w życiu. Czy to oznacza że weszłas w związek z facetem którego nie kochałaś?

To długa historia. Z zewnątrz ktoś by to nazwał związek z "rozsądku" i żyło mi się całkiem nieźle. To dobry człowiek ale go nigdy nie kochałam. Czuję do niego tylko przyjaźń. Jest wspaniałym ojcem, bardzo mnie kocha. Ja niestety nic do niego nie poczułam przez tyle lat. On o tym wie. Popełniłam kiedyś błąd a to uczucie które się pojawiło utwierdzilo mnie jak wielki. Jestem w stanie z tym żyć ale chce o nim zapomnieć, żeby dalej się toczyło byle jak bo byle jak ale nie z takim cierpieniem. 

Musisz zerwać wszelkie kontakty, nie możesz się raz na jakiś czas widzieć z nim. Całkowicie wyrzuć go ze swojego życia. To trudne będzie ale to jedyny sposób. Powiem Ci ze współczuję Ci bo moja koleżanka miała dokładnie taka sama sytuację. Okazało się po pewnym czasie, że on też był w niej zakochany i są razem. Pewnie Cię to nie pocieszy ale może jest szansa na happy and? 

Nawet o tym nie myślę. Wolałabym nie żyć z myślą, że czyjś związek rozpadł się przeze mnie. Lepiej byłoby gdyby ich związek o ile są nieszczęśliwi zakończył się samoistnie, naturalnie. Inaczej do końca życia dręczyly by mnie wyrzuty sumienia. To jest i tak bez sensu, chce zapomnieć i właśnie podjęłam poważny krok ku temu. Zobaczymy czy się uda. 

Nareszcie normalna kobieta a nie ku.. Re.. Wka. Gdzie takich szukać, moja właśnie tak się zakochała i poszła się pier.... Dolic z innym. On ją kopnął w dupę i to samo zrobiłem. Mało jest wiernych kobiet, większość poddaje się chwili, nie uruchomi tej swojej lepetyny i rani wszystkich pokolei. Nie mają rozumu ...ki. 

Mężczyźni też skuwesyny zamiast się zająć zonka i nie odpirdalac na boku to szukają tych biednych zagubionych aby wykorzystywać. Autorko podziwiam że jeszcze w tych czasach są kobiety które mają mózg 

3 minuty temu, Gość Boska napisał:

Mężczyźni też skuwesyny zamiast się zająć zonka i nie odpirdalac na boku to szukają tych biednych zagubionych aby wykorzystywać. Autorko podziwiam że jeszcze w tych czasach są kobiety które mają mózg 

Na szczęście jeśli chodzi o morale to jestem bardzo zasadnicza. Jedyne co chce to żeby znikł z mojego życia. Wiem, że jeszcze sobie pewnie pocierpię ale jak zmniejszyć ten ból. Co robić? Jestem załamana. 

Dlaczego akurat ja? Robię co mogę i nic nie pomaga. 

5 minut temu, Gość Przegrana napisał:

Dlaczego akurat ja? Robię co mogę i nic nie pomaga. 

Dasz radę, przejdziesz przez to, zobacz ile na samym necie podobnych historii, poczytaj sobie, nie jesteś z tym sama. Inni też musieli się z tym uporać. W tej sytuacji ratuje Cię tylko czas.