Z deszczu w kanał

Bo u mnie to jest tak,  że  zawsze zepsuje wszystko to, co chcialabym naprawić .

Przeceniam myśli ponad zamiary.

Wierzę że wzbije się do nieba, stąpając po bardzo cienkim lodzie. Wiem co mogę, czego nie , a mimo to robię to co zakazane.  Teraz jestem w kanale. Ten stan jest blogi i cudowny. Dobrze mi tak pomiędzy twarzami, mimo świadomości, że  to co przyjdzie mnie zabije. Dlaczego ludzie (jestem przykladem) tak lubią ryzyko i taniec nad przepaścią? Natura kaskadera czy zwyczajna głupota?