Jak radzicie sobie z obawami ?

Cześć wszystkim Razem z chłopakiem zaliczyliśmy wpadkę. Jestem bardzo młodą dziewczyną zaledwie 18-letnią , a mój chłopak ma 23 lata. Obecnie jestem w 6 tyg ciąży. Na początku wiadomo było przerażenie , szok ale mój facet w tym czasie wykazał się dużą odpowiedzialnością i wspierał jak tylko mógł. Na ten moment rodzice już wiedzą , zaczęłam się cieszyć z tego dziecka , odkładamy pieniądze , ogarniamy sprawy mieszkaniowe i staramy się dbać o siebie jak najlepiej Ale cały czas jest we mnie obawa , że zostanę z tym sama , że facet za jakiś czas znudzi się rodzicielstwem i co wtedy ? Boje się o to co powie otoczenie wkońcu jestem bardzo młoda , jak sobie z tym poradzimy i czy nie będzie sytuacji , że ja będę siedzieć z dzieckiem 24h/dobę , a mój facet będzie wiódł życie z kumplami chociaż cały czas mnie przekonuje ,że tak nie będzie. Naprawdę widzę ,że się cieszy choćby po tym jak mówił kolegom , że będzie ojcem , jak codziennie mówi do brzuszka , daje buziaka na dzień dobry i dobranoc , pyta się , martwi kiedy pojawiają się bóle i dba o moje zachcianki opowiada jakim to on ojcem będzie , że będzie spacerował z wózkiem itd. Nie mam pojęcia skąd te obawy i nie wiem jak sobie z nimi radzić dlatego proszę o radę bardziej doświadczone kobiety A druga kwestia to lekarz.. byliśmy wczoraj na wizycie i kompletnie inaczej sobie to wyobrazalam. Pani doktor nawet nie zajrzała do środka , żadnych badań , spytała tylko o ostatnia miesiączkę i dala skierowanie na HCG tlumaczac ,że minął dopiero tydzień od spodziewanej miesiączki gdzie mówiłam jej ,że były wykonywane 4 testy i ,że ona nie jest w stanie nic zobaczyć teraz. Czy to możliwe ? Malo tego kobieta nas spytala dlaczego nam się tak spieszy ,żeby wiedzieć co mnie kompletnie zamurowało .. pozdrawiam

Trzeba było się zastanowić wcześniej a nie teraz myśleć co będzie.

Przestan dziewczyno ja mam 28 lat i jestem w ciąży z pierwszym dzieckiem no niby sprawy mieszkaniowe ogarniete, jakieś oszczędności i dobry mąż u boku to i ja się martwię. Nigdy nie wiemy co nas w życiu spotka a patrząc na to co się dzieje u innych ludzi po życiu można się wszystkiego spodziewać. Ale dobrze to świadczy o twoim parterze i wydaje mi się, że jak by miał uciec to już by to zrobił a jednak zobacz, że cieszy się, dba wiął odpowiedzialność za swoje czyny . Ja tez nie mam pewności, że mój mąż nie ucieknie po urodzeniu dziecka itd. W 6 tygodniu to ja już miałam jedno usg zrobione i za tydzień przychodziłam na kolejne bo lekarka chciała mnie uspokoić, że to nie pusty pęcherzyk i że rośnie. W 6 tygodniu niewiele widac na moim zdjęciu usg ale widać na 100% pęcherzyk ciążowy i maleńki zarodeczek. Teraz już brzuch mi wylazl tak, że muszę nosić kangurze spodnie. I zobaczysz że jak będziesz miała potwierdzoną ciąże na 100% to partner to będzie najmniejsze zmartwienie, potem będziesz się tylko martwila o swoje dziecko w brzuszku i o każde ukucie, ciagniecie, ból. 

Między moimi dziecmi jest 10.lat różnicy i na pierwszej wizycie u lekarza, po wywiadzie usłyszałam "Nie chciało się więcej dzieci?"...No nie ciąża nie jest łatwa w żadnym wieku, ja w drugiej panikowalam jakbym miała 16 lat. Miałam co chwilę tez nowe obawy, strach, płakałam,ze moje zycie zniknie na następne 3 lata. Do połowy ciąży nie mogłam sie pogodzić z ciaza. 

A co do badania ginekologicznego, to lekarze nie badają jeśli nie muszą. Ja w dwóch ciazach nie miałam ani jednego , pochwowego usg tez nie 

Każda kobieta ma podobne obawy niezależnie od wieku.Co do wizyty to raczej taka standardowa na początku ciąży.Raczek na usg to jeszcze nie zobaczysz jakiś czas.

Zobaczysz jakie obawy będziesz miała w 40 tc

A, ty już dawno urodziłaś, ciekawe jak się ułoży Twoje życie?