Nie znoszę ludzi w mojej robocie

A wy?

też nie większość to szuje

dwa wyjścia

1) pozbyć się ich

2) pozbyć się siebie

1 minutę temu, Gość co zrobisz napisał:

też nie większość to szuje

Zmienilbys przez to prace? Jest za to jedna osoba która lubie za bardzo

Przed chwilą, Gość lkata napisał:

dwa wyjścia

1) pozbyć się ich

2) pozbyć się siebie

Tam pracuje jakieś 100 osób

Ja pracuję dla pieniędzy,  a nie dla ludzi

Ide do pracy na 15 i aż mnie skręca

Kiedys mialem prace gdzie lubilem ludzi bylo nas z 15 osob, ale za to zarabialem 3 razy mniej

Ja nie przepadam za moimi kolegami z pokoju, a mojego szefa po prostu nie trawię. Obawiam się, że w mojej sytuacji wyjście jest tylko jedno (drzwiami frontowymi), ale być może w Twojej sytuacji możliwe jest inne rozwiązanie. 

Często zastanawiam się, jak długo można żyć w ten sposób, to znaczy mając poczucie, że 1/3 życia spędzam w pracy, której nie lubię, z ludźmi, których wolałabym nie znać. 

Na szczęście ja nie musze z nikim rozmawiać  i mogę skupic sie na pracy

.

Jeebać ludzi z pracy. Lubię tylko jedną osobe

Też nie przepadam za większością ludzi z mojej roboty., Do tego bezpośredni przełożony nieraz daje odczuć, że mnie nie trawi i na pewno chciałby żebym sobie poszła, a szefowa ta jeszcze wyżej nad nim, to wprost mnie nienawidzi i nieraz kombinowała co by tu zrobić jak mnie wylać z pracy (pomimo że jestem sumiennym pracownikiem). Ostatnio widząc, że nic na mnie nie ma a jakość mojej pracy jest nieznośnie zadowalająca po prostu nie włącza mnie do nowych zada i tym samym nie daje cienia szans na awans. Czasem jak sobie myślę, że jestem totalnie samotna i mogę liczyć tylko na siebie w tej robocie czuję złość, żal, wszechogarniające poczucie bezsilności i niesprawiedliwości. Do tego przez tę pracę podupadła moja samoocena, kto wie, może nawet zdrowie psychiczne. Gdybym miała coś lepszego na oku, to bym spier/doliła stamtąd w podskokach bez ogląania się  za siebie, ale niestety. Fakt, że nie szukam zbyt aktywnie. Może to przez to poczucie beznadziei, które podsycają we mnie "kochani" współpracownicy z roboty traktując jak powietrze albo natrętną muchę, choć ja staram się być w porzadku.

Pracownia, jedna rada, uciekaj , pracy jest multum inaczej utkniesz tam na wieki, ja tak źle nie mam

2 minuty temu, Gość gosc napisał:

Pracownia, jedna rada, uciekaj , pracy jest multum inaczej utkniesz tam na wieki, ja tak źle nie mam

Już się czuję jak bym tkwiła tam wieki, ale zaciskam zęby, coby te marne grosiki zarobić i tyle. Rzecz w tym że nie mam jakiegoś super wykształcenia, doświadczenia, zdolności, umiejętności, no i ten brak wiary w siebie. No ale atmosfera z pracy wypycha mnie z niej jak się da. Szczerze mówiąc nigdy nie czułam tam się dobrze, mile widziana. Doceniana byłam pozornie i od wielkiego dzwonu, no ale jest obawa, że trafię z deszczu pod rynnę, choć widziałam przez te lata jak osoby, które też nie należały do tych szczególnie lubianych, docenianych zwiewały stamtąd a ja tkwię tam jak jaka głupia i czekam na nie wiadomo co.

6 minut temu, Gość pracownica napisał:

Już się czuję jak bym tkwiła tam wieki, ale zaciskam zęby, coby te marne grosiki zarobić i tyle. Rzecz w tym że nie mam jakiegoś super wykształcenia, doświadczenia, zdolności, umiejętności, no i ten brak wiary w siebie. No ale atmosfera z pracy wypycha mnie z niej jak się da. Szczerze mówiąc nigdy nie czułam tam się dobrze, mile widziana. Doceniana byłam pozornie i od wielkiego dzwonu, no ale jest obawa, że trafię z deszczu pod rynnę, choć widziałam przez te lata jak osoby, które też nie należały do tych szczególnie lubianych, docenianych zwiewały stamtąd a ja tkwię tam jak jaka głupia i czekam na nie wiadomo co.

Wykształcenie dziś nie jest aż tak ważne, a jak to praca fizyczna to bez problemu taka znajdziesz a nawet jak umyslowa tez, znam kierownikow po średnim itp

Wśród uciekinierów były nawet osoby, w duuużo lepszym położeniu od mojego i nie wyglądali by krzywda im się działa z tego powodu, że odchodzą z tego miejsca. Jakim ja muszę być totalnym looserem dla tej garstki starych wyjadaczy, którzy są tam od lat, ale stanowią coś w rodzaju zgranej kliki i im tak chyba dobrze, choć też kokosów nie zarabiają. Przecież oni widzą, że przez te wszystkir lata aż do dziś byłam je/banym popychadłem a szans na awans pomimo starań ani widu ani słychu.

Nie masz tam nikogo życzliwego z kim możesz pogadać?Pewnie (życzliwego ) to zle określenie .